ตลุยป่าตามรอยรถไฟไปเนินมรณะ586-588(ผาคอ-ปางป๋วย)

[mirage_II]

เข้ามาจอดรถใต้ร่มไม้ มองออกไปยังบึงกว้าง มองเห็นแพกลางบึงอยู่ไกลๆ ตรงริมบึงมีการกั้นบริเวณให้เล่นน้ำด้วย ส่วนทางขวามือสุดของภาพก็คือ แพริมน้ำที่ผมเคยเห็นจากริมบึงตรงหน้าอาคารแสดงพันธุ์สัตว์น้ำ เมื่อมาครั้งก่อนโน้นครับ


ลองใช้กล้องซูมดูแพกลางบึง เป็นแพคู่ หลังเก่าขนาดใหญ่ และหลังใหม่ขนาดเล็กครับ ถ้าดูจากแผนที่กูเกิ้ลจะพบว่า แพนี้ไม่ได้อยู่กลางบึงอย่างที่คิด แต่อยู่ไม่ไกลจากริมบึง ด้านซ้ายมือ ที่เป็นพื้นที่อีกส่วนของ "ศูนย์วิจัยและพัฒนาประมงน้ำจืดนครสวรรค์" ซึ่งเราสามารถขับรถเข้าไปได้เช่นกัน และสามารถออกมาทางด้านทิศเหนือได้อีกทาง ซึ่งเส้นทางนี้จะลอดใต้ทางรถไฟด้วย (ผมเพิ่งทราบจากการดูกูเกิ้ลสตรีท)


หันมาดูแพริมน้ำทางขวามือครับ ทีแรกผมเองเข้าใจว่าเป็นแพนั่งทานอาหารริมน้ำ แต่เื่มื่อได้เข้าไปใกล้ๆ จึงทราบว่าเป็นท่าเรือท่องเที่ยวชมธรรมชาติในบึงครับ


เดินเข้าไปที่ิริมน้ำกันหน่อย เพื่อไปดูบริเวณที่เขากันไว้เล่นน้ำ ว่าเขาทำด้วยอะไรกัน เห็นเด็กๆ ปีนขึ้นไปกันอย่างสนุกสนาน


ลองซูมดูใกล้ๆ ก็พบว่าเป็นทุ่นสำเร็จรูป ที่สามารถจัดเรียงยึดกันเป็นกำแพงได้อย่างแข็งแรง ผมเคยเห็นเขาเอามาใช้ประกอบกับแพ ที่วัดนางสาว ดูจากข้อมูลในเน็ต พบว่าเป็นหาดทรายเทียมให้คนมาเล่นน้ำกัน เป็นสถานที่พักผ่อนหย่อนใจ สาเหตุที่ต้องมีทุ่นห้อมล้อม ก็คงกลัวจระเข้ อาจหลงมาจากในบึง มาทำร้ายคนที่เล่นน้ำได้นะครับ

[mirage_II]

หันกลับไปดูรถผมที่จอดอยู่ โอ้โฮ..ไกลเหมือนกันนะครับ โดยเฉพาะยามแดดแรงแบบนี้


เดินเลาะริมน้ำต่อไป จนอยู่ตรงกับด้านหน้าของอาคารหลังใหญ่ ที่มีป้ายข้างหน้าว่า "บึงบอระเพ็ด" ในตอนแรกก็ไม่ทราบว่าใช้ทำอะไร แต่พอสังเกตุเห็นห้องเล็กๆ เรียงกัน และเครื่องแอร์ที่เรียงๆ กัน ก็นึกสงสัยว่าน่าจะเป็นที่พักหรูๆ ของที่นี่ ซึ่งเมื่อค้นดูในเน็ตก็พบว่าเป็นโรงแรมครับ ของ อบจ.นครสวรรค์ ไม่รู้ว่าค่าห้องจะเท่าใด ต้องโทรถามกันเอง มีห้องประชุมสัมมนาด้วย (โอ้โฮ..งบ อบจ.ที่นี่เยอะจริงๆ ไม่ใช่แค่สร้าง สำนักงานเทศบาลได้ยิ่งใหญ่อลังการเท่านั้น )


มองไปทางแพริมน้ำอีกที จะสังเกตุเห็นบันไดลาดลงไปยังแพด้วยครับ


ลองซูมกล้องดูบริเวณบันได รู้สึกว่าข้างบนจะมีคนอยู่เยอะด้วย เหมือนสถานที่พักผ่อนหย่อนใจอะไรสักอย่าง เดี๋ยวผมต้องหาทางเข้าไปยังตรงนั้นสักหน่อยละครับ


ก่อนออกไป หันไปดูทางบึงน้ำีอีกที ตรงนี้อยู่ประมาณกึ่งกลางของแนวทุ่นกันให้คนเล่นน้ำริมบึง (หาดทรายเทียม) พอดีเลยครับ

[mirage_II]

เป้าหมายต่อไปคือ "แพริมน้ำ" ครับ ตอนนั้นคิดว่าเป็นที่รับประทานอาหาร จะได้นั่งทานในบรรยากาศริมน้ำกันสักหน่อย ต้องขับรถย้อนกลับออกมาถึงสี่แยกแล้วเลี้ยวซ้าย แต่ชาวคณะเกิดอยากเข้าห้องน้ำขึ้นมาอย่างมาก เห็นห้องน้ำใหม่ๆ สวยๆ เลยแวะจอดกลางทาง แต่ก็ผิดหวังกลับมา เพราะยังไม่เปิดให้บริการ คงเป็นเพราะยังใหม่มากๆ นั่นเอง


ระหว่างจอดรอชาวคณะไปห้องสุขาหลังใหม่นั้นก็ปรากฏมีขบวนมอเตอร์ไซด์จำนวนมาก วิ่งสวนเข้ามา เล่นเอาตกใจ นึกว่าเป็นม๊อบอะไร (เพราะช่วงนั้นยังมีม๊อบที่กรุงเทพฯ ด้วย)


มาถึงแล้ว "ศูนย์บริการนักท่องเที่ยว บึงบอระเพ็ด" ที่ข้างในมีห้องสุขาครับ


ก้าวเข้าไป ต้องต๊กกะใจ ที่เจอ "ไอ้เคี่ยม" ยืนจังก้าอยู่บนโต๊ะกลางห้อง

[mirage_II]

เข้าไปดูใกล้ๆ เป็นจระเข้สตาฟ ครับ ถึงว่าซี เหมือนจริงๆ ก็เพราะเป็นจระเข้จริงๆนั่นเอง ตากำลังมองมาทางนี้ด้วย เป็นเพราะที่นี่เคยมีจระเข้ชุกชุมมากจนลือชื่อ แต่ปัจจุบันไม่ค่อยได้ยินว่า เคยเ้ห็นตรงโน้นตรงนี้สักเท่าใดนัก


มองมาทางขวามือ เป็นเคาท์เตอร์บริการนักท่องเที่ยว ว่าแต่ทำไมถึงปิด ทั้งๆ ที่เป็นช่วงเทศกาล หรือว่าเปิดเฉพาะวันราชการ หรือไม่ก็เปิดเฉพาะช่วงเ้ช้า เพราะนี่ก็ 4 โมงเย็นพอดี กิจกรรมการท่องเที่ยวคงปิดไปหมดแล้วนะครับ


เดินอ้อมมายังหลังจระเข้สตาฟ ช่างดูน่ากลัวเหมือนมีชีวิตจริงๆ


หันไปดู ทางด้านหลังโต๊ะวางจระเข้สตาฟ มีตู้กระจกเล็กๆ อยู่ เป็นโมเดลแบบจำลองย่อส่วน ของ "สวนสนุกน้ำ บึงบอระเพ็ด" ที่ยังไ่ม่ได้สร้าง

[mirage_II]

ลองมองจากข้างบนดู จะเห็นความยิ่งใหญ่ น้องๆ สวนน้ำของสวนสยามเลยนะครับ นับว่า อบจ. ที่นี่เป็นนักพัฒนา อยากให้ัจังหวัดนครสวรรค์นั้นเป็นจุดสำคัญของแหล่งท่องเที่ยว เพราะเคยเห็นโครงการต้นแม่น้ำเจ้าพระยาที่คิดออกแบบกันแล้ว หรือ หอคอยชมเมือง กับ พระเจดีย์จุฬามณี ที่อลังการ (อ้อ..มีอุทยานสวรรค์ ด้วย ซึ่งผมยังไ่ม่เคยไปเที่ยวสักที) ทำให้ความคิดที่ว่า นครสวรรค์เป็นเพียงเมืองทางผ่านไปภาคเหนือนั้น ไ่ม่ใช่แล้วละครับ มาแค่นี้ก็เที่ยวได้ไม่น้อยเลยนะครับ


ลองถ่ายภาพในมุมมองต่ำใกล้ๆ คล้ายกับตัวผมได้ย่อส่วนเข้าไปใน(Walk throungh) โมเดลสักหน่อย นี่ถ้าไ่ม่มีตู้กระจกผมจะเอากล้องเข้าไปวางบนถนนข้างในเลยนะครับ


ถัดไปหลังตู้กระจกโมเดลนี้ก็เป็นห้อง คล้ายกับห้องจัดสัมมนา หรือห้องจัดเลี้ยง นะครับ มีชื่อเพราะๆ ว่า "เสือตอ" ซะด้วย


มองไปทางขวามือ (หันหน้าเข้าอาคาร) เป็นบันไดขึ้นชั้นสอง แต่เป้าหมายที่ต้องการเข้ามาในนี้คือ "ห้องน้ำ" ซึ่งมีป้ายบอกทางไปชัดเจนครับ

[mirage_II]

เข้ามาในห้องน้ำแล้วครับ สภาพดีมาก ใหม่และสะอาด นับว่าเป็นการปรับปรุงที่สำคัญสถานที่ท่องเที่ยวในหลายแห่ง ที่สมัยก่อนตอนผมวัยรุ่น ห้องน้ำมักเก่าและไม่สะอาด (ขนาดเก็บเงินก็ยังเหม็น และอุปกรณ์ข้างในชำรุดอีกด้วย) ปัจจุบันส้วมยังเป็นแบบชักโครกมีสายฉีดให้พร้อม ไม่พอยังมีฝักบัวอาบน้ำให้อีก สุดยอดครับ และอีกอย่างคือ "ฟรี" ไม่มีค่าธรรมเนียม (เีลียนแบบคุณสัญญา คุณากรที่โฆษณาให้กับธนาคาร)


เดินกลับออกมายังโถงอาคารเช่นเดิม อ้าว..ยังไม่ไปไหนหรือ เจ้าจระเข้ตัวนี้.. ก็มันถูกสตาฟไว้นี่นา ถ้าไม่โดนสตาฟคงได้เยื้องย่างหายไปแล้วละครับ


ตรงนี้มองเห็นริมน้ำได้ด้วย เลยเดินไปทางด้านอาคารที่เป็นระเบียง มองออกไปเป็นลานหินกาบ ที่มีระเบียงและบันไดลงไปข้างล่างได้ น่าสนๆ ลองออกไปทางนี้สักหน่อยนะครับ


ออกมาที่ระเบียงข้างนอกแล้วหันกลับมาดูอาคารบริการนักท่องเที่ยวอีกทีครับ

[mirage_II]

จากตรงลานหินกาบข้างอาคารบริการนักท่องเที่ยว มองไปทางทิศตะวันตก(ท้ายอาคาร) ที่เป็นส่วนปลายของบึงบอระเพ็ดครับ


มองไม่ถนัด เลยเดินออกมาตรงสันเขื่อน ซึ่งทำเป็นขั้นบันไดสามารถลงไปข้างล่างได้สะดวก แต่มองไปทางโน้นก็ยังดูอีกไกลกว่าจะถึง ปลายสุดของบึงนะครับ


หันไปอีกด้าน สังเกตุเห็นป้ายประชาสัมพันธ์อะไรอยู่ เข้าไปใกล้จึงทราบว่าเป็นแผนที่เส้นทางเดินเรือในบึงบอระเพ็ด ซึ่งเปิดบริการให้กับนักท่องเที่ยวแบบเหมาลำ แบ่งเป็น 3 เส้นทางตามต้องการตามเส้นสีต่างๆ กัน ซึ่งจะมีอัตราค่าบริการที่แตกต่างกัน อ้อ..นอกจากนี้ แผนที่นี้ไม่ได้กำหนดให้ส่่วนบนเป็นทิศเหนือนะครับ เพราะต้องการให้ผู้ดูมีความรู้สึกสอดคล้องกับตำแหน่งที่ยืนเทียบกับริมตลิ่งของบึง ซึ่งส่วนบนของแผนที่ก็คือทิศตะวันออก นะครับ


ลองขยายภาพดูตรง รายละเอียดเส้นทางการให้บริการ ที่มุมล่างขวาของภาพ ซึ่งสรุปง่ายๆ ว่า ทั้ง 3 เส้นทางนั้นจะแวะเกาะวัด และเกาะ ดร.สมิท เหมือนกัน ต่างกันที่ ข้อ 3 ที่อยู่ห่างกัน ทำให้ราคาค่าบริการแตกต่างกันครับ

[mirage_II]

เดินกลับออกมาทางด้านหน้าอาคารบริการนักท่องเที่ยว ซึ่งเป็นลานจอดรถ มีแผ่นป้ายแสดงแผนที่ภาพถ่ายดาวเทียมของบึงบอระเพ็ดขนาดใหญ่ไว้ให้ดูด้วย แต่ที่น่าสนใจตอนนี้คือรถนำเที่ยว ซึ่งกำลังพานักท่องเที่ยวเข้ามาจอดตรงหน้าอาคารพอดี


เห็นแล้วน่ารักดี เลยขอถ่ายภาพไว้สักภาพ เล่นเอานักท่องเที่ยวบางคนที่มาในรถทำหน้าแปลกใจว่า ใครมาถ่ายภาพอะไรกัน ต้องขออภัยที่ต้องรีบถ่าย เดี๋ยวไม่ได้ภาพที่ครบสมบูรณ์ครับ


แล้วก็เดินไปหน้าแผ่นป้ายแสดงแผนที่ภาพถ่ายดาวเทียมของบึงบอระเพ็ด ขอเซลฟี่ตัวเองสักภาพในแบบเชิญชวนมาเที่ยวครับ


เข้าไปดูแผนที่ภาพถ่ายดาวเทียมของบึงบอระเพ็ดใกล้ๆ และเพิ่มเติมสิ่งสำคัญและน่าสนใจให้สักเล็กน้อยครับ อ้อ..แผนที่นี้จัดวางให้ส่วนบนเป็นทิศเหนือตรงตามแผนที่กูเกิ้ลด้วย นะครับ

[mirage_II]

ถัดจากป้ายแผนที่ดาวเทียมกลางลานจอดรถ ไปก็เป็นเหมือนสวนสาธารณะมีบ้านสวยๆ เหมือนเรือนไทยอยู่ข้างในด้วย


มองไปทางซ้าย มีป้ายเก่าๆ ปักอยู่ ตัวอักษรเลือนมากต้องเข้าไปถ่ายใกล้ๆ พบว่าเป็น "แพบึงบอระเพ็ด" เป็นร้านอาหารครับ แต่ผมก็ยังไม่แน่ใจว่าบ้านเรือนไทยสวยๆ นี้เป็นของร้านอาหารแห่งนี้หรือเปล่า แต่มองไปทางซ้ายจะเห็นป้าย "ภัตตาคารโกยี" อยู่ด้วย มีห้องกระจกอยู่ข้างใน แสดงว่าอาคารตรงนั้นเป็นร้านอาหารแน่นอนครับ


ทางขวามือของภาพบนสุด นั้นเป็นหัวมุมของลานจอดรถพอดี สังเกตุมีที่นั่งอยู่แถวนั้นด้วย มีป้ายเล็กๆ ขยายดู เป็นร้านอาหารแพบึงบอระเพ็ด(โกยี 2) ชักน่าสนใจแล้วซีครับ เพราะภัตตาคารโกยีนั้นอยู่ในเมืองนครสวรรค์ ใกล้อุทยานสวรรค์ ด้านที่ติดกับถนนพหลโยธิน ที่นี่เป็นสาขา ทานที่นี่ได้บรรยากาศริมน้ำด้วย


เดินเข้าไปตรงบริเวณร่มไม้ ที่มีเก้าอี้นั่งทานข้าว มองเห็นแพริมน้ำหลังที่ผมเห็นเมื่อครู่นี้ตรงจุดเล่นน้ำ

[mirage_II]

เดินออกไปเก็บภาพแพริมน้ำเต็มๆ สักภาพครับ ที่แพเล็กๆ ที่เป็นทางเดินไปยังแพหลักอยู่ 2 หลัังครับ (ทั้งหมดนี้จะเรียกว่าโป๊ะก็ได้ เพราะไม่มีการกั้นเป็นห้อง)


ลองเ็ก็บภาพแบบมุมกว้างดูบ้างครับ


ขอถ่ายภาพตัวเองสักภาพ ทำนองเชิญชวนอีกแล้วครับ (ทั้งๆ ที่ตัวเองก็ไม่ได้ลงไปใช้บริการนะครับ เพราะไม่มีเวลา ต้องรีบกลับกรุงเทพฯ)


มองไปทางซ้ายมือ ซึ่งมีบันไดพร้อมราว ลงไปยังแพข้างล่าง แต่ต้องเดินผ่านบริเวณร้านอาหารด้วย คงต้องใช้ความกล้าเล็กน้อยในการขอผ่านไปเก็บภาพแพข้างล่างสักหน่อยครับ


มองไปทางขวา เป็นอีกด้าน ถัดไปเป็นลานหินกาบ ที่เมื่อครู่ผมไปยืนถ่ายภาพมานั่นเองครับ