ขุดกรุ : ไม่เจอร้านข้าวมันไก่เจ้าเด็ดที่ กบินทร์บุรี

[black_express]

หลังจากได้สำรวจเป็นที่พอใจแล้ว ก็ย้อนมาสู่ตัวสถานีอีกครั้งหนึ่ง

คราวนี้ล่ะครับ ที่หาร้านข้าวมันไก่ไม่เจอ เพราะลืมค้นข้อมูลมาก่อน จะถามคุณก้อง พอดีได้ยินเสียงประทัดช่วงตรุษจีนดังเป็นระยะๆ เลยเลิกความคิดที่จะค้นหา เพราะอาจหยุดร้านช่วงตรุษจีนก็ได้ รวมทั้งใกล้เวลา ข.กรุงเทพ - กบินทร์บุรี จะถึงสถานี เลยหาร้านใกล้ๆ ฉลองมื้อกลางวันดีกว่า



นิดๆ หน่อยๆ จากย่านสถานีกบินทร์บุรีครับ



ก็...ฉลองมื้อเที่ยงตรงที่ร้านติดกับตัวสถานีนั่นแหละครับ เพิ่มบรรยากาศด้วย " เขยลาว " คนละกระป๋อง แฮ่ม...



อิ่มท้องแล้ว มาล่ะครับ ข.กบินทร์บุรี - กรุงเทพ รอเทียบที่ชานชาลา ขึ้นไปดูบนขบวนรถ มีตู้เสบียงอยู่ที่ท้ายขบวน ใกล้ๆห้อง พขร.นั่นแหละ ผู้ซื้อกินต้องรอให้แม่ค้ามาเสิร์ฟนะครับ เพราะเป็นอาหารซอง น้ำ โค้กกระป๋องและผลไม้เท่านั้น

เห็นคุณบอมบ์รายงานว่า มีห้องขับ ว่างเปล่าไม่มีอุปกรณ์ใดๆ อยู่กลางขบวนด้วย สงสัยเคยซ่อมใหญ่หลังอุบัติเหตุแน่ๆ



12.20 น. นายสถานียกธงเขียวปล่อยขบวนรถออกจากกบินทร์บุรีแล้วครับ

[black_express]

บรรยากาศที่สถานีปราจีนบุรี เมื่อ ข.กบินทร์บุรี - กรุงเทพ เข้าจอด



ผ่านทุ่งนาบริเวณ อ.บ้านสร้าง ครับ เสียตรงที่ชาวบ้านจุดไฟเผาตอฟางข้าว รวมเนื้อที่นับร้อยๆ ไร่ กลายเป็นขี้เถ้าดำสนิท เวลาลมบ้าหมูพัดผ่าน เป็นระยะๆ เหมือนลมทอร์นาโดขนาดจิ๋ว น่าดูไม่หยอก

แต่ไม่สนุกตรงเวลาขบวนรถดีเซลรางวิ่งผ่านสิครับ หอบเอาเถ้าเข้ามาปลิวว่อนในรถ ต้องปิดหน้าต่างกันวุ่นวาย ทำเอาหลวงพี่ซึ่งขึ้นรถที่สถานีบ้านสร้าง ถึงกับเอ่ยถามว่า ไปโดนอะไรมา ? ขี้เถ้าถึงได้เต็มรถขนาดนั้น ?

นี่ถ้า เกษตรจังหวัดฯ มาเห็นเข้า คงยิ้มไม่ออกแหงมๆ อุตส่าห์รณรงค์ไม่ให้เผาตอฟางข้าวมาตั้งหลายปี กะให้ไถกลบทำปุ๋ยหมัก ชาวนากลับเผาเฉยเลย...

ที่นาโล้นๆ หน้าฝนนี้ต้องคิดหาซื้อปุ๋ยเคมีมาลงนาอีกแล้ว แพงจะตาย



กลับมาถึงย่านสถานีชุมทางคลองสิบเก้าอีกครั้งแล้วครับ มีเส้นทางสายมาจากชุมทางแก่งคอย มาบรรจบ ที่อยู่ด้านซ้ายภาพ



รถไฟผ่านไปแล้ว ทีนี้...ถึงตาเราข้ามบ้างล่ะ



ได้เวลาหลีก ข.497 กรุงเทพ - กบินทร์บุรี ที่สถานีบางน้ำเปรี้ยว แล้วครับ

มาสะดุดนิดหนึ่งตรงที่นายสถานี พอยกธงเขียวปล่อยขบวนรถ กลับเข้าที่อาคารใหม่ ไม่ได้เข้าตัวอาคารสถานีเดิม ไม่ทันเห็นแฮะเรา... คุณบอมบ์ตั้งข้อสังเกตมาครับ



มีภาพไม่ชัดนิดหนึ่ง ช่วงผ่านที่หยุดรถโพรงอากาศ

ขอฝากให้อาจารย์กิตติช่วยดูด้วยครับว่า เครื่องสูบน้ำเครื่องนี้ มีขนาดกี่แรง ?



เรากลับมาถึงชุมทางฉะเชิงเทราแล้วครับ หยุดรอหลีก ข.กรุงเทพ - อรัญประเทศ ที่นี่



พอ ข.กรุงเทพ - อรัญประเทศ มาถึงฉะเชิงเทรา ขบวนเราก็ออกจากสถานีทันควันเหมือนกันครับ

[black_express]

ที่ย่านสถานีหัวตะเข้ ก่อนแยกเข้าสู่ย่าน ไอ.ซี.ดี. ลาดกระบัง



สถานีบ้านทับช้าง ที่อาคารสถานีถูกรื้อเพื่อหลีกทางให้กับโครงการก่อสร้างทางรถไฟด่วนสายสุวรรณภูมิ

นายสถานีต้องใช้ตู้คอนเทนเนอร์เป็นที่ทำการชั่วคราวครับ ( ยังดีที่ติดแอร์ให้ด้วย )



ภาพนี้สร้างความสนใจสำหรับผมมากครับ เพราะเป็นการแก้ไขปัญหาการจราจรที่ดีจากเจ้าของโครงการ เพราะมีอีกหลายๆ แห่งสร้างเสร็จ ค่อยมาคิดถึงปัญหาทางออกกัน รถราก็มาก ความปลอดภัยก็ลดลงทุกขณะ

เกร็งกันไปทั้งเจ้าของรถยนต์ กับ พขร.ว่าจะเจอหวยกับตัวเองเมื่อไหร่ ?

เฮ้อ.... ไม่ตาย ไม่รู้สึกหรอกครับ แถมเกิดใหม่ก็ยากด้วยสิ ไม่โดนยาคุมก็โดนหักคอโยนลงถังขยะ นิ.. 8)



ส่งท้ายทริปนี้ล่ะครับ สถานีหัวหมาก สำหรับลูกทัวร์ทีมนี้ลงรถไฟตรงที่หยุดรถอโศก ชวนกันมุดดินกลับบ้าน

สระผมอาบน้ำตั้งสองครั้ง เนื้อตัวถึงหายเหนียวกลับสู่ภาวะปกติ

ขอขอบคุณทุกท่านที่ติดตามชมในส่วนของผมนำเสนอมาตลอดนะครับ

[tongchit]

ขอบคุณพี่ตึ๋งครับที่ขุดมาให้ชมกันอีก ว่าแต่ว่าเมื่อไหร่จะมีโอกาสไปกินอีกละครับ จะได้ขอร่วมทริปไปด้วยคนครับ
_________________
ความผิดฅนอื่นเท่าขุนเขา ความผิดเราเท่าขุมขน

[Nai_SapaN]

จริง ๆ แล้ว ใกล้ ๆ กับสถานีกบินทร์บุรี มีสะพานใหญ่ ๆ อยู่แห่งหนึ่งด้วยนี่ครับ ผมนั่งรถไฟไปอรัญประเทศครั้งก่อนก็เห็น เพียงแต่จำไม่ได้แล้วว่าอยู่ใกล้กับสถานีมากน้อยแค่ไหน ว่าจะไปลองเดินสำรวจสะพานที่สถานีโยทะกา แล้วก็จะมาต่อที่สะพานนี้ด้วย ยังหาเวลาเหมาะ ๆ ไม่ได้สักครั้ง

ว่าแต่ แล้วร้านข้าวมันไก่ที่ว่า อยู่ตรงไหนล่ะครับ

[black_express]

ร้านข้าวมันไก่เจ้าเด็ดร้านนี้ เป็นห้องแถวอยู่ริมตลาดเทศบาลกบินทร์บุรี ด้านทิศใต้สถานีรถไฟครับ เดินไปจากสถานีนิดหนึ่งก็ถึงแล้ว

มีโอกาส...ทานเผื่อด้วยนะครับ รสเด็ดจริงๆ

[CivilSpice]

หลังจากที่ปล่อยให้พี่ตึ๋ง พาเที่ยวในเส้นทางรถไฟสายตะวันออก จาก กทม. ยัน กบินทร์บุรี ไปหลายเพลาแล้ว วันนี้เลยขอถือโอกาส เอาภาพและประสบการณ์บางส่วน ที่ไปได้สัมผัสมาด้วยตัวเอง กับเส้นทางสายดังกล่าว มาฝากพี่ๆ น้องๆ กันบ้าง การเดินทางไปในทริปนี้ ต้องยอมรับเลยว่า พี่ตึ๋ง ช่างเก็บรายละเอียดต่างๆ ได้เยอะมากจริงๆ มากจนหนุ่มๆ อ้วนๆ อย่างผม ยังต้องชิดซ้าย เหอๆๆๆๆ เอาเป็นว่า ผมจะคัดเพียงบางส่วน ที่เป็นส่วนเสริมต่อจากของพี่ตึ๋ง มารายงานให้ทุกๆ ท่านได้ทราบก็แล้วกันครับ

จริงๆ แล้วเส้นทางสายนี้ เป็นสายที่ผมอยากจะลองไปนั่งรถไฟเล่นมานานละ เพราะแต่ไหนแต่ไรไปได้ไกลสุด แค่ฉะเชิงเทราเท่านั้นเอง เนื่องจากข้อจำกัดทางด้านเวลา และภารกิจต่างๆ ครั้นจะรอให้สมาชิกท่านอื่นๆ พาเที่ยว ก็เกรงว่าจะต้องรอจนเหงือกบาน เพราะส่วนใหญ่ บรรดาท่านๆ ทั้งหลาย ถ้าไม่ไปสายเหนือ ก็สายใต้ หรือสายอีสานกันเสียหมด อาจจะเป็นเพราะเส้นทางเหล่านั้นมีขบวนรถแล่นผ่านมากมายด้วยกระมัง เลยทำให้เดินทางสะดวก และคุ้มค่าที่จะไปถ่ายภาพ

ไหนๆ ก็ไหนๆ เมื่อไม่ค่อยมีใครว่างพาเที่ยว เราก็ไปกันเองก็ได้ฟะ ... ประกอบกับก็นั่งเล่น MSN เมาท์กับพี่ตึ๋งอยู่เป็นประจำแทบจะทุกวัน จนวันนึงพี่ตึ๋งก็มาแย็บๆ เรียกคะแนน แล้วถามว่าพักนี้ ก๊วนกอล์ฟ แทบจะไม่ได้ไปออกรอบกันเลย ว่าแล้วช่วงวันตรุษจีนนี้ จะไปไหนกันดีล่ะ

หุหุหุ ก็ไม่ต้องคิดมากให้เปลืองหัว สบตากันทาง MSN ก็เหมือนคนรู้ใจ ว่าแล้ว ก็หาเรื่องตามคุณก้องไปกินข้าวมันไก่ และตามหา รถจักรไอน้ำ "บรัช" ที่เมืองกบินทร์บุรี กันดีก่า ... และด้วยข้อจำกัดด้านเวลา ที่จะต้องกลับมาถึง กทม. ให้ทันก่อน 5 โมงเย็น มิฉะนั้น อาจจะชะตาขาด หรือหัวแตกได้ในที่สุด ขบวนรถธรรมดาที่ 275 กรุงเทพ-อรัญประเทศ และขบวนรถธรรมดาที่ 282 กบินทร์บุรี-กรุงเทพ ก็คือ ขบวนหนอนเหล็กยักษ์ ที่เราเลือกใช้บริการในวันนั้น พร้อมกับเวลาที่จะไปเดินย่ำต๊อก อยู่ที่กบินทร์บุรีเกือบๆ 3 ชั่วโมง ซึ่งถือว่าเหลือเฟือ สำหรับการเก็บเกี่ยวอะไรหลายๆ อย่าง ที่เราสองคนยังไม่เคยเห็น

ร่ายมาเสียยืดยาว ขอรวบมันดื้อๆ เลยละกัน ... ผมออกจากบ้านประมาณ 04.50 พร้อมกับความง่วงๆ ที่ยังเกาะอยู่เต็มหัวเหมือนรังแค ยามที่ไม่ได้สระผมมาหลายวัน เพื่อไปให้ทันกำหนดนัดหมาย ก่อนเวลา 05.15 น. ณ อพาร์ตเมนท์ของพี่ตึ๋ง แถวๆ ลาดพร้าว ซึ่งก็ใช้เท้ากระทืบคันเร่งไม่นานนัก ก็มาถึงจุดหมาย พร้อมกับเจ้าบ้านที่ยืนยิ้มแฉ่ง ออกมารอรับเป็นที่เรียบร้อย

หลังจากเอารถเข้าไปเก็บยังที่จอดเสร็จแล้ว โชคดีที่มี Taxi เข้ามาส่งผู้โดยสาร เราเลยไม่ต้องเหนื่อยเดินออกจากซอย มาที่ปากทางลาดพร้าว ตอนแรกตั้งใจจะให้ไปส่งที่หัวลำโพง แต่ดูเวลาแล้ว เพื่อความชัวร์ เลยตัดสินใจให้พี่ท่านมาส่งที่ "สถานีมักกะสัน" เสียเลยดีกว่า เพื่อความชัวร์ .... และแล้วก็ชัวร์จริงๆ ครับ มาถึงก่อนเวลารถออกตั้งร่วมๆ ครึ่งชั่วโมง

เดินโต๋เต๋ๆ อยู่พักนึง สุดท้ายก็อดไม่ได้ที่จะหยิบกล้องคู่ใจ มาเก็บอะไรเล็กๆ น้อยๆ นิดๆ หน่อย พอเป็นพิธี ... เพราะทุกวันนี้ "มักกะสันเปลี้ยนไป๋" มีแต่โครงการก่อสร้างเต็มไปหมด

[CivilSpice]

วันนี้ขบวน 275 มาเลตกว่าเวลาปกติประมาณ 2-3 นาที ซึ่งก็ไม่มีปัญหาอะไรสำหรับเราหรอก เพราะยังไงเราก็ต้องไป และเท่าที่ยืนสังเกต และคอยชะเง้อดูว่ามีตู้ไหนที่พอจะว่างให้เรานั่งบ้าง ซึ่งบทสรุปสุดท้ายสำหรับเราก็คือ ท้ายสุดของขบวนโน่นเลยอ่ะครับ ตั๋วยืน และก็ยืนตลอดทางจนถึงกบินทร์เลยด้วย เพราะเนื่องจากเช้าวันนั้น เป็นวันตรุษจีน ซึ่งทำให้ผู้โดยสารของขบวน 275 แน่นดุจปลากระป๋อง

เฉียดๆ หกโมงครึ่งก็มาถึงสถานีหัวหมากครับ ซึ่งเป็นต้นทางของรถไฟทางสาม ของสายตะวันออก ... วันนี้มีเซอร์ไพรส์กับเราเล็กน้อย เนื่องจากขบวน 275 เข้าไปจอดในทางล่องซะนี่ แทนที่จะเป็นทางขึ้นเหมือนทุกๆ วัน ... สงสัยวันนี้มาแปลกวุ้ย แต่ก็ดีเปลี่ยนบรรยากาศบ้าง



ที่ไหนได้สักพัก พขร. อีกชุด และ พรร. ที่มากับขบวนรถก็วิ่งกระหืดกระหอบมาท้ายขบวน แล้วก็บ่นกระปอดกระแปดไปตามภาษา พร้อมทั้งขบวน 275 ก็ค่อยถอยกลับไปตั้งต้นใหม่ที่หัวประแจตัวนอก ด้านเหนือ เพื่อตั้งขบวนกลับมาเข้ารางขึ้น ซึ่งเป็นทางปกติที่รถโดยสารสายนี้มักใช้งานกัน ....อืมมม ให้มันได้อย่างนี้สิ

และแล้วตอนนี้ ขบวน 275 ก็ช้ากว่ากำหนดไปประมาณ 15 นาทีได้แล้ว พร้อมๆ กับแสงสีทองผ่องอำไพของพระอาทิตย์ ที่กำลังจะโผล่ขึ้นมาทักทายชาวโลก

[CivilSpice]

บรรยากาศข้างทาง ตลอดช่วงหัวหมากถึงฉะเชิงเทรา พี่ตึ๋งได้บรรยายไปพอสมควรแล้ว ดังนั้น สำหรับผม
ขออนุญาตข้ามเนื้อหาในบางส่วนไปเลยละกันนะครับ เพื่อความไม่น่าเบื่อ ในที่นี้เลยถือโอกาสแถมภาพเล็กๆ น้อยๆ
ในช่วงเส้นทางดังกล่าวให้ดูก็แล้วกัน เริ่มจาก

สถานีลาดกระบัง ตัวอาคารสถานีเป็นแบบยกระดับสองชั้น ซึ่งน่าจะเป็นสถานีเดียวในประเทศไทย ที่มีหน้าตาแบบนี้
ดูๆ ไปแล้วก็ไฮโซดีครับ แต่ก็คงจะลำบากน่าดู กว่าจะวิ่งขึ้นวิ่งลงไปปฏิบัติหน้าที่ได้ ... สุดท้าย จนท. ที่นี่เค้าก็เลยมานั่ง
ทำงานกันที่ชั้น 1 หรือที่ชานชาลาสถานีนั่นเลย สะดวกดี .... ออกจากลาดกระบังก็ช้าไปร่วมๆ 20 นาทีแล้วล่ะครับ



อีกหน่อย เมื่อสนามบินสุวรรณภูมิเปิดใช้บริการ พื้นที่แถบนี้ คงจะคึกคักขึ้นเยอะ สะพานที่เห็นในภาพ
คือสะพานที่เชื่อมจากมอเตอร์เวย์กรุงเทพ-ชลบุรี มุ่งหน้าเข้าสู่สนามบิน

[CivilSpice]

กับบรรยากาศเย็นสบาย ยามเช้าๆ ณ สถานีคลองหลวงแพ่ง



ส่วนรูปนี้ชอบเป็นการส่วนตัวครับ กับ Plant ของปูนซีเมนต์ TPI ณ สถานีเปรง ...แสงแดดอ่อนๆ กับตัวหอคอยสูงๆ ดูเข้ากันดีจัง