ขุดกรุ : ไม่เจอร้านข้าวมันไก่เจ้าเด็ดที่ กบินทร์บุรี

[CivilSpice]

ผ่านยาวๆ มาจนกระทั่งขบวนรถแล่นออกจากสถานีชุมทางฉะเชิงเทรา หลังจากใส่คอนเวิร์ส
กับเส้นทางสายฉะเชิงเทรา-สัตหีบ ไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว พร้อมกับโค้งยาวๆ เพื่อมุ่งหน้าขึ้นไปทางเหนือ
หลังจากพยายาม เล็งมุมดีๆ ในจังหวะที่ Alsthom พาตู้โดยสารอีก 10 คันเข้าโค้งงามๆ ก็ได้มาแค่นี้

[CivilSpice]

บรรยากาศสองข้างทางรถไฟ ยามแดดเริ่มแรงขึ้นเรื่อยๆ ช่วงฉะเชิงเทรา-บางน้ำเปรี้ยว
ตัดกับภาพของท้องทุ่งอันเขียวขจี ที่ดูแล้วสบายตา

[CivilSpice]

ใช้เวลาอยู่พักใหญ่ บนรางเหล็ก (น่าจะ 100 ปอนด์) และหมอนคอนกรีต ผ่านที่หยุดรถบางขวัญ โพรงอากาศ
ก็มาถึงสถานีบางน้ำเปรี้ยว ซึ่งที่นี่ เราจะต้องรอหลีกกับขบวนรถรวมที่ 498 กบินทร์บุรี-กรุงเทพ ซึ่งจริงๆ แล้ว
ควรจะหลีกกันที่ฉะเชิงเทรา แต่เนื่องจากว่าเลตมาทั้งคู่ เลยมาเจอะกันที่นี่ ...โดยขบวน 275 เข้ามารอก่อนที่ราง 2



ตัวอาคารสถานีบางน้ำเปรี้ยวเดิม ซึ่งสีสันและหน้าตา ดูคล้ายๆ กับสถานีกันตัง ที่พี่ห่านเคยนำมาให้ดูกันแล้ว
และสถานีส่วนใหญ่ในเส้นทางสายนี้ ก็เป็นโทนแบบนี้เหมือนกันหมด ...ว่าแต่ว่าทำไมถึงปิดประตู หน้าต่างกันหมดเนี่ย
อ่อ .... เนื่องจากเค้าไปทำงานกันที่ตัวอาคารสถานีใหม่ ซึ่งอยู่ใกล้ๆ กันนั่นเองครับ

[CivilSpice]

หลังจากรออยู่ประมาณ 10 นาที ... ขบวนรถรวมที่ 498 จากกบินทร์ก็เข้าสู่สถานีบางน้ำเปรี้ยว
นำมาด้วย Alsthom 4404 พร้อม บตญ. อีก 1 คัน และรถโดยสารประมาณ 5 คัน ซึ่งขบวนนี้เป็นขบวนรถรวม
หนึ่งเดียวในสายตะวันออก และเป็นขบวนเดียวที่วิ่งเข้าหัวลำโพงเสียด้วย



พอพ้นจากสถานีบางน้ำเปรี้ยว สถานีต่อไปก็คือ สถานีโยทะกา ที่นี่ก็ต้องมาเจอหลีกอีกแล้ว
แต่ดีหน่อยที่ขบวน 278 จากกบินทร์ เข้ากรุงเทพ เป็นฝ่ายรอหลีกให้เราแทน
ท้ายดีแล้ว เครื่องหมายท้ายขบวนดีแล้ว .... ออกได้เลยยยยยยยยยยยยยย

[CivilSpice]

ผ่านสถานีโยะกา บ้านสร้าง หนองน้ำขาว บ้านปากพลี ก็เข้าสู่สถานีปราจีนบุรี ที่นี่ขบวน 275 มีคิวรอหลีกอีกแล้วครับท่าน
โดยจะหลีกกับขบวนที่ 280 ซึ่งเป็นรถดีเซลรางจากอรัญประเทศ มุ่งหน้าเข้ากรุงเทพ .... เท่าที่ดูเวลาแล้ว ท่าทางจะต้องรอกันอีกนาน
ผมกับพี่ตึ๋ง เลยขอเดินเก็บบรรยากาศที่สถานีปราจีนบุรีเสียหน่อย แบบว่าบ้าเห่อเพิ่งเคยมาครั้งแรก ... และแล้วก็เดินมาถึงหัวรถจักรโน่นเลย
ถึงได้รู้ว่า ที่มาถึงปราจีนจนได้เนี่ย ก็อาศัยพลังลากของเจ้า Alsthom 4125 นี่เอง

พขร. กับช่างเครื่อง ยิ้มๆ แล้วก็ซุบซิบกันใหญ่ สงสัยจะแอบนินทากัน ว่าไอ้เจ้าพวก (เว็บรถไฟ) นี้อีกแล้ววววว



ส่งท้ายก่อนที่ขบวน 275 จะออก ด้วยป้ายประเพณี ที่สถานีปราจีนบุรีครับ .... จอดรอจนหายเมื่อย เกือบ 15 นาทีแน่ะ
และแล้วตอนนี้ เราก็เลตกว่าเวลาที่ควรจะเป็น 40 นาที

[CivilSpice]

จากปราจีนบุรี ผ่านเข้าสู่สถานีโคกมะกอก สถานีเล็กๆ แต่ดูเรียบร้อยสวยงาม .... เห็นบรรยากาศแล้วนึกถึงหนองวัวเฒ่าบ้านผมเสียนี่กระไร
เพราะขนาดสถานี และรางหลีก ก็พอๆ กัน ... แต่ที่นี่ได้สีสันของดอกไม้ เข้ามาช่วยให้ดูสดใสขึ้นเยอะ



ออกสถานีประจันตคาม สถานีใหญ่อีกสถานีหนึ่ง ในเส้นทางสายนี้ ที่นี่ คนขึ้นลง หนาตามากพอดูเหมือนกัน
ส่วนรายละเอียดอื่นๆ ขอข้ามละกันนะครับ เพราะพี่ตึ๋งกล่าวไว้หมดแล้ว

[CivilSpice]

สะพานโครงเหล็กแบบนี้ มีให้เห็นอยู่ตลอดทาง ตั้งแต่ออกจากปราจีนบุรี ไปจนถึงกบินทร์บุรี
โดยสะพานนี้ เป็นสะพานใหญ่อีกแห่งหนึ่ง ที่อยู่ก่อนจะเข้าสถานีกบินทร์บุรี ซึ่งหน้าสะพานนี้
จะมีเสาสัญญาณหางปลา เข้าเขตสถานีกบินทร์บุรีติดตั้งอยู่ด้วย และใช้วิธีควบคุมด้วยสลิง

[CivilSpice]

และแล้วในเวลาประมาณ 10 โมงเศษๆ ขบวน 275 ก็พาลูกทัวร์สองคน มาถึงกบินทร์บุรีโดยสวัสดิภาพ
ช้ากว่าตามตารางเดินรถ ไป 40 นาทีพอดิบพอดี .... ที่นี่คนลงกันเยอะมากครับ และเท่าที่สังเกตดู
คนที่นั่งต่อไปสระแก้ว และอรัญประเทศ ก็ยังคงแน่นเหมือนเดิม



ตัวอาคารสถานีกบินทร์บุรีครับ เป็นหนึ่งในสถานีที่ตั้งอยู่ในโค้ง และตัวชานชาลาก็โค้งตามเสียด้วย

[CivilSpice]

หลังจากยืนชมวิว อยู่พักใหญ่ เราสองคนก็จะเริ่มต้นภารกิจแรก คือการตามหารถจักรไอน้ำบรัช
ที่คุณก้อง เคยเอามาเรียกน้ำย่อยไปแล้วครับนึง แต่ก็อย่างว่าแหล่ะครับ เมื่อยังไม่เคยได้เห็นด้วยตาตัวเอง
ไฟของความอยากรู้อยากเห็น ก็ยังคงอยู่ไม่จางหาย .... ว่าแล้วก็เดินดุ่มๆ ขึ้นไปทางเหนือของสถานี
เห็นคุณก้องบอกว่าอยู่ในสวนสุขภาพ ใกล้ๆ กับบ้านพักพนักงานนี่นา

สุดท้ายก็เจอจนได้ครับ กับรถจักรไอน้ำ Brush .... ท่านเล่นจอดอยู่บนวงเวียนกลับรถจักรเสียด้วย



จากที่สันนิษฐานกันเอาไว้ ว่าบริเวณพ้นที่ตรงนี้ เมื่อก่อนคงใช้เป็นโรงรถจักร หรือส่วนซ่อมบำรุง
ก็เลยมีวงเวียนกลับรถจักรไว้ให้ด้วย พอตอนหลัง เลิกใช้งานรถไอน้ำไป พื้นที่ตรงนี้ เลยมอบให้ทางเทศบาล
นำมาพัฒนาเป็นสวนสาธารณะ สำหรับประชาชน และแล้วก็เลยนำรถจักร Brush มาตั้งแสดงไว้ที่นี่เสียเลย

อ่าแฮ่ม .... เดี๋ยวเค้าจะหาว่ามาไม่ถึง พี่ตึ๋งเลยขอขึ้นไปสำรวจ และถ่ายภาพมายืนยัน (กับภรรยา) เสียหน่อย ฮ่าๆๆๆ



เห็นมั้ย ... ว่าเค้าจอดอยู่บนวงเวียกลับรถจักรจริงๆ ... และนี่ก็เป็นอีกตัวนึง ที่คลายความข้องใจของผม
ว่าวงเวียนกลับรถจักร มันหมุนได้ยังไง ซึ่งในภาพ ใช้วิธีต่อรางให้เป็นรูปวงกลม ตามรัศมีโค้งที่กำหนด
จากนั้น ก็ใช้เจ้าล้อนี่แหล่ะครับ หมุนๆ เลื่อนๆ ไปตามราง



ข้อมูลเพิ่มเติม (จากหนังสืออนุสรณ์ 50 ปี วิศวกรรมรถไฟ)

รถจักรไอน้ำ บรัช อิเลคตริกัล อิงก์ หมายเลข 63
แบบล้อ 0-6-0 สร้างโดยบริษัท บรัช อิเลคตริกัล อิงก์ ประเทศอังกฤษ
นำมาใช้งานเมื่อปี พ.ศ. 2453 ในทางกว้าง 1.00 เมตร

Steam Locomotive "Brush" No.63
Made by Brush Electric Eng. Co. England
Wheel type 0-6-0, Put in service in 1910

[CivilSpice]

ตอนแรกกะว่าจะทานข้าวมันไก่ แต่ดูแล้วท่าทางคงจะอดกินแน่ๆ เราก็เลยตัดสินใจหาเสบียง
จากร้านอาหารตามสั่งแถวๆ นั้น ... โดยเริ่มต้นจากเมนูคลาสสิค แบบคนคิดไม่ออก ก็คือ ข้าวผัดกระเพราไก่ไข่ดาว คนละจาน
หลังจากนั้น พี่ตึ๋งก็จัดการกับข้าวผัดหมูอีกจานใหญ่ ส่วนผมเหรอครับ ดำๆ แบบนี้ ก็ต้องเส้นใหญ่ผัดซีอิ้วดิ
ว่าแต่ว่า ทานเสร็จแล้ว ก็ลุกเดินกันแทบไม่ไหวเลยล่ะครับ ท่านผู้ชม

และแล้วเมื่อเวลาผ่านเลย ไปจนถึง 11.25 ขบวนรถดีเซลรางธรรมดาที่ 281 จากกรุงเทพ ก็เข้าสู่สถานีกบินทร์บุรี
ชนิดที่เรียกว่าแทบจะเข้าตามเวลาเลยกระมัง ซึ่งเราสองคนก็ไม่พลาดครับ ไอ้ไม่พลาดที่ว่าก็คือ ไปดักรอที่ปลายสถานี
เพื่อเก็บภาพแบบนี้ยังไงล่ะครับ



วันนี้ขบวน 281 ใช้ THN/NKF ทำการ จำนวน 5 คันครับ มีพิเศษนิดหน่อยที่คันที่ 3 หรือคันกลาง
แต่จะพิเศษยังไงนั้น เดี๋ยวจะมาเฉลย