ลุยเดี่ยว สำรวจเส้นทางรถไฟสายมรณะ ช่องเขาขาด

[mirage_II]

เซลฟี่เสร็จก็เดินขึ้นบันไดต่อ.. ต่อด้วยบันไดอีก.. แต่ก็นึกขอบคุณที่เขาได้สร้างบันไดไว้ ถ้าหากไม่มีบันไดเลย คงใช้เวลาปีนนานกว่านี้หลายเท่าแน่นอนครับ


กำลังจะขึ้นบันไดช่วงต่อไปที่แทรกอยู่ในก้อนหิน หันไปทางขวาก็เห็นยอดน้ำตกชั้น 3 อีกครั้ง ตรงยอดบันไดนี้เป็นโขดหิน ที่น่าจะไปยืนมองน้ำตกได้ชัดเจนที่สุดนะครับ


จริงด้วยครับ ผมขึ้นบันไดที่แทรกในก้อนหินมาจนสุดแล้วเบี่ยงมาทางขวา ที่มีลานก้อนหินให้ยืนมอง น้ำตกชั้น 3 ชัดๆ ครับ แต่เนื่องจากไม่มีเวลา และอาจเกิดอันตรายได้ เพราะไปคนเดียว เลยขอมองน้ำตกไว้แค่ตรงนี้ละครับ (ถ้าหากมีนักท่องเที่ยวอยู่แถวนั้น ผมอาจแวะเข้าไปสักหน่อยก็ได้)


หันไปทางซ้าย ข้างหน้าเป็นบันไดสูงอีกช่วง ที่มองต่อไปก็จะเจอบันไดอีก...

[mirage_II]

ขึ้นบันไดสูงมา ก็ต่อด้วยบันไดช่วงสั้นอีกจุด บนยอดบันไดช่วงสั้นนั้นมีกอไผ่อยู่ แต่ที่น่าสนใจคือมีการสลักชื่อ หรือตัวอักษรไว้ด้วย คนเราก็ชอบบันทึกอะไรไว้ในสถานที่ต่างๆ มาตั้งแต่ดึกดำบรรพ์ นะครับ ทำให้เกิด ผาแต้ม หรือรูปภาพในถ้ำ เพียงแต่สิ่งที่เห็นนี้เพิ่งเกิดมาไม่กี่ปีเลยไม่ใช่ของแปลกครับ


มาลุยกันต่อ กับบันไดล้วนๆ ชนิดที่ภูกระดึงช่วงสุดท้าย(ซำแคร่) ก่อนขึ้นหลังแป ก็ยังไม่เท่า

หลังจากผ่านกอไม้ไผ่ที่มีคนไปขูดผิวทำสัญญลักษณ์ก็ขึ้นบันไดไปทางขวากันต่อครับ ในภาพดูเอียงๆ แสดงว่าผมเริ่มเวียนหัวแล้วกระมังครับ


เลี้ยวซ้ายขึ้นบันไดช่วงยาวต่อไป สุดบันไดก็เลี้ยวขวาอีกครับ


ระหว่างขึ้นบันไดช่วงนี้ หันไปทางขวา พอจะเห็นจุดชมวิวสูงสุดอยู่ทางขวาไม่ไกลนัก แต่ต้องขึ้นกันอีกเยอะ

[mirage_II]

สุดบันไดช่วงนี้ก็เลี้ยวขวาเป็นทางราบเลาะหน้าผาไปจนถึงเชิงบันไดช่วงต่อไป ที่เห็นเมื่อครู่ครับ


บันไดช่วงต่อไปนี้ถือเป็นช่วงสุดท้ายแล้ว มีคั่นด้วยสะพานทางราบอยู่ตรงกลาง แต่เหลือบเห็นป้ายเตือน "ระวังหินกลม" อ่านแล้วงง.. แต่พอดีมีภาษาอังกฤษด้วย "Falling Rockings" แปลว่า หินตกลงมา ก็เลยทราบว่า ต้องเป็นคำว่า ระวังหินถล่ม ผมขยายดูชัดๆ ยืนยันว่าไม่มีไม้เอกและใช้ตัว ก.ไก่ ไม่ใช่ ถ.ถุง นะครับ


เดินผ่านสะพานเชื่อมบันไดสองช่วง ก็เหลือบันไดช่วงสุดท้ายแล้ว (แต่ตอนนั้นผมยังไม่ทราบ) สังเกตุด้านซ้ายใช้เชือกขึงแทนราวบันได กันคนเซตกไปด้านข้างนะครับ


ค่อยๆ เดินขึ้นมาช้าๆ ตามสไตล์ผม (ต้องระงับความรู้สึกกลัวเรื่องเวลาไม่ทัน แม้ว่าเวลาตอนนั้นจะเลยบ่ายสามโมงมาแล้ว) มาถึงเกือบสุดบันไดช่วงนี้ ที่โครงทำด้วยเหล็กกล่อง ก็เหลือบเห็นชะเงื้อมผาข้างบนที่เป็นจุดชมวิวสูงสุดแล้ว..เย้!

[mirage_II]

มาถึงบันไดช่วงสุดท้ายแล้ว ที่เป็นบันไดไม้ที่ยาวว..และอยู่ในสภาพเก่า ปัจจุบันได้มีการปรับปรุง ใช้โครงเหล็กกล่อง และมีเสาสูง ทำให้สะพานค่อนข้างตรงไม่คดโค้งไปตามโขดหินในภาพครับ(พอดีผมเพิ่งไปที่นั่นอีกครั้งเมื่อวันเข้าพรรษาปีนี้เอง)


ค่อยๆ ขึ้นบันไดมาอย่างระมัดระวัง แม้จะเก่าแต่ก็แข็งแรงไม่อ่อนไหว อ๊อดแอ๊ดนะครับ เริ่มมองเห็นชะเงื้อมผาชัดเจนขึ้น จุดชมวิวสูงสุดจะอยู่ทางขวา (ตอนนั้นผมเองก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าตรงนั้นเป็นจุดชมวิวสูงสุด)


การถ่ายภาพก็นับมีข้อดีคือได้พักไปในตัว ถ่ายภาพเสร็จก็หันหน้าก้าวขึ้นบันไดต่อไปครับ


ขึ้นมาเกือบถึงยอดบันได ก็เจอคนอยู่บนนี้..หลายคนเลยนะครับ หันมายิ้มให้ผมกันเพียบ ทำนองว่า "กล้ามาคนเดียวในเวลานี้หรือ"

[mirage_II]

ในที่สุดผมก็ค่อยๆ ขึ้นมาถึงพวกเขา พื้นที่ตรงนี้เป็นลานกว้างพอสมควร มีรั้วกั้นส่วนหน้าผาอย่างดี นี่คือจุดชมวิวสูงสุด ที่ต่อไปก็เดินลงไปยังถ้ำธารลอดใหญ่ (แต่ความจริง สักพักก็ขึ้นอีก ซึ่งสรุปแล้วถ้ำธารลอดใหญ่น่าจะอยู่สูงกว่าจุดนี้อีกนะครับ)


มองตามนักท่องเที่ยวที่ยืนเกาะรั้วดู เป็นช่องเขาที่มองออกไปไกลๆ ได้ แต่ตรงยอดบันไดนี้มีพุ่มไม้ขึ้นหนาแน่น มองไม่ถนัด ต้องไปยืนมองกลางระเบียงชมวิวครับ ก็จะเห็นยอดเขาสวยๆ อยู่ไกลๆ แต่ก็ถือเป็นจุดชมวิวที่ไม่โดดเด่นนัก เพราะถูกช่องเขาบังคับ ไม่ได้เห็นกว้างเหมือน จุดชมวิวทั่วๆ ไปครับ

ผมเพิ่งมาทราบภายหลังว่า ตรงถ้ำธารลอดใหญ่ มีทางขึ้นไปบนหลังคาถ้ำด้วย ซึ่งจะเป็นจุดชมวิวที่เห็นมุมเดียวกับที่เราเห็น แต่จะเห็นได้กว้างกว่ามาก แม้ว่าปีนี้ผมจะไปที่ถ้ำธารลอดอีกครั้ง ก็ไม่เห็นป้ายบอกทางไปจุดชมวิวเหนือถ้ำ คงเป็นเพราะอาจเกิดอันตรายได้ และทางเขาว่ารกและลื่นมาก อุทยานฯ ก็เลยไม่ สนับสนุนให้ขึ้น ก็อาจเป็นได้นะครับ


ลองใช้กล้องซูมดู วิวไกลๆ ที่มองเห็นแคบๆ ค่อยดูกว้างสบายตาหน่อยนะครับ แล้วสายตาผมก็เหลือบเห็นเสาส่งวิทยุ 2 ต้นใกล้ๆ กันทางซ้าย เลยเข้าไปค้นดูในเว็บกูเกิ้ล จึงทราบว่า เป็นถนนที่เข้ามาจาก อ.หนองปรือ โดยเสาส่งวิทยุ 2 ต้นนี้อยู่ใกล้กับทางเข้าธารน้ำพุร้อน บ้านโป่งช้าง แหม..ทีแรกผมยังคิดว่าเป็นวิวด้านทิศเหนือ ที่เป็นเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า ทุ่งนเรศวรฯ ซะอีกครับ


ก่อนออกเดินทางต่อ จากจุดชมวิวสูงสุด ก็ขอให้นักท่องเที่ยวที่เจอกันตรงนั้นช่วยถ่ายภาพให้ครับ

สังเกตุกระเป๋าที่ผมสะพายมา มีทั้งไฟฉายใหญ่ ไฟฉายเล็ก เสบียง และน้ำ เล่นเอาปวดไหล่เลยนะครับ

[mirage_II]

ไปต่อกันดีกว่า เป้าหมายอันเป็นไฮไลท์ของการเดินทางครั้งนี้ อยู่ข้างหน้าอีกไม่ไกล เวลาตอนนั้นเพิ่งผ่านบ่าย 3 โมงไปเล็กน้อย คาดว่าขากลับคงใช้เวลาไม่นาน อาจเลย บ่าย 4 โมงไปสักหน่อย คงไม่ว่ากันนะครับ

สังเกตุทางข้างหน้า เป็นทางลง แสดงว่าถ้ำธารลอดใหญ่นี้อยู่ต่ำกว่าจุดชมวิวนี้หรือ ? (เมื่อเดินไปถึงถ้ำธารลอดใหญ่ จึงมาทราบว่าไม่ใช่ครับ)


รีบเดินต่อไป ทางข้างหน้าเริ่มรกครึ้มเข้ามาอีกแล้ว เหมือนมุดป่าอีกรอบ นึกว่าเลยจุดชมวิวแล้วน่าจะมองเห็นถ้ำธารลอดใหญ่ ที่อยู่ไม่ไกล


ลุยต่อไป เงียบๆ ไร้ผู้คน เดินผ่านมา (ยกเว้นนักท่องเที่ยวกลุ่มที่เจอตรงจุดชมวิวเมื่อกี้) ตรงนี้มีต้นไม้ผุๆ ล้มอยู่ โดนถากจนก้าวข้ามได้สะดวกนะครับ


โอ้ว..ยิ่งเดินก็ยิ่งน่ากลัวนะครับ เจอต้นปาล์มยืนอยู่ 2 ต้นข้างหน้า เหลือบเห็นอะไรดำๆ พาดขวางทางอยู่ข้างหน้า.... เข้าไปดูใกล้ๆ น่าจะเป็นลำต้นปาล์ม เพราะมีเส้นใยอยู่เต็มไปหมด แต่สีออกดำๆ แฉะๆ น่ากลัวอยู่เหมือนกันนะครับ

[mirage_II]

มองเห็นบันไดอยู่ข้างหน้า มีขึ้นอีกด้วยหรือนี่ (นี่แหละครับที่ผมบอกว่า ถ้ำธารลอดไม่ได้อยู่ต่ำกว่าจุดชมวิวเมื่อกี้นะครับ) ตรงจุดนี้สังเกตุดีๆ จะเห็นน้้ำตกเล็กๆ อยู่ทางขวา ที่พอจะเล่นได้ แต่วันนั้นน้ำค่อนข้างแห้งจนเกือบมองไม่เห็นนะครับ


ถัดจากบันไดไม้ ก็เป็นช่องหิน รกๆ ต้องค่อยๆก้าวผ่านเข้าไป แต่พอแหงนดู มองเห็นผนังหินขาวๆถัดจากยอดไม้ข้างหน้า นี่คือผนังด้านหน้าถ้ำธารลอดใหญ่ ที่มองเห็นได้จากตรงนี้ครับ


ปีนช่องหินออกไป ก็เจอบันไดลอดผ่านช่องก้อนหินใหญ่ข้างหน้า ถ้ำธารลอดใหญ่ อยู่ถัดจากกองก้อนหินใหญ่ทางซ้ายนี่เอง ถ้าคนไม่เคยมาจะไม่ทราบ เพราะมัวแต่เหนื่อยกับการเดิน อยู่นะครับ


ขึ้นบันไดเลาะซอกหินขึ้นมา โอ้โฮ..ข้างหน้าเป็นสะพานไม้ยาวที่เล่นระดับซะสวยเลยครับ น่าเสียดายที่ผมดันถ่ายมาเบลอ

[mirage_II]

ด้วยสภาพอากาศที่่มีความชื่้นสูง เลยทำให้เหงื่อเกาะเต็มหน้าไปหมด เลยทำให้ภาพตรงนี้ไม่ค่อยชัด แสงก็ขมุกขมัวเพราะฝนใกล้ตก เซลฟี่กับสะพานหลายระดับนี้สักภาพครับ


สุดสะพานทางเดินก็เลี้ยวซ้าย เลาะช่องก้อนหินใหญ่ไป เหมือนเขาวงกต เลยนะครับ


เลี้ยวซ้ายสะพานอ้อมก้อนหินใหญ่ ก็ถึงปลายสะพาน ถัดไปก็ต้องเดินบนหินกันต่อ ตัวถ้ำก็อยู่ทางขวามือ สังเกตุแสงสว่างที่ส่องเข้ามา ถ้ำธารลอดใหญ่นี้เป็นถ้ำทะลุ ที่ตื้นมากๆ ต่างจากถ้ำธารลอดเล็ก ที่เป็นอุโมงค์ยาว นะครับ


ว้าว! มาเดินทางด้วยภาพกันต่อดีกว่า ยิ่งเข้าไปใกล้ถ้ำธารลอดใหญ่ ก็เหมือนเข้าสู่ป่าดึกดำบรรพ์ อะไรทำนองนั้นนะครับ มีทั้งก้อนหินใหญ่ ต้นไม้ตระกูลปาล์ม โดยรอบ ถ้ามีเวลาเหลือมากๆ ก็น่านั่งเล่นสักพักนึง

หลังจากลงสะพานไม้หลายระดับที่หักเลี้ยวซ้ายอ้อมหลังหินก้อนใหญ่ ก็เห็นหน้าถ้ำธารลอดใหญ่ อยู่ต่อหน้าแล้ว แต่หลายคนอาจงง ว่านี่คือถ้ำหรือ ? เพราะแตกต่างจากถ้ำธารลอดเล็ก ที่เป็นถ้ำลึกยาว แต่ที่นี่ กลับเป็นถ้ำเปิด คล้ายกับภูเขาทะลุซะมากกว่าครับ

ข้างหน้าเป็นทางขึ้นอีกแล้วครับ มีการปูไม้กระดานที่มีไม้ตีแนวขวางไว้คล้ายขั้นบันไดให้ขึ้นสะดวกๆ กว่าเหยียบตามก้อนหิน แต่ขากลับลงมา เดินบนหินง่ายกว่ามากครับ

[mirage_II]

เดินผ่านสะพานไม้คล้ายบันไดมา ก็เจอสะพานไม้แบบเดียวกันนี้อีกอัน ซึ่งจุดนี้มีราวให้จับด้วย แหงนดูข้างบน สังเกตุเห็นรู หรือ ปล่องเพดานถ้ำ แม้ว่าเราจะยังไม่เข้าไปในถ้ำ แต่ก็สามารถมองเห็นได้จากตรงนี้เลย ช่างยิ่งใหญ่มหัศจรรย์จริงๆ นะครับ


ค่อยๆ ก้าวขึ้นสะพานไม้คล้ายบันไดช่วงที่สอง มองเลยไปข้างหน้า เป็นกองหินที่ต้องค่อยๆ ก้าวข้ามไป ถัดไปน่าจะเป็นทางราบที่เลี้่ยวซ้ายนะครับ


ขึ้นมาสุดสะพานไม้คล้ายบันไดช่วงสอง ก็หยุดมองลอดพุ่มไม้ทางซ้ายออกไป จะเห็นลำธารที่ไหลออกมาจากถ้ำธารลอดใหญ่ อย่างเอื่อยๆ แทบไม่น่าเชื่อว่า จะกลายเป็นน้ำตกไตรตรึงษ์ถึง 3 ชั้น และลอดผ่านถ้ำธารลอดเล็กออกไปยัง อุทยานฯ ต่อไปเลยนะครับ


แหงนขึ้นไปมองหน้าผา ปากถ้ำข้างบน สูงมากๆ เลยนะครับ

[mirage_II]

ยังไม่ถึง หรือไม่เข้าไปในถ้ำธารลอดใหญ่นะครับ ต้องเดินกันต่ออีกนิดหน่อยครับ ทางข้างหน้าเดินสบายหน่อยครับ แต่ต้นไม้ข้างๆ นี้ดูน่ากลัวไม่เบา ยิ่งเดินมาคนเดียวในบรรยากาศครึ้มฟ้าครึ้มฝนด้วย วังเวงๆ พอดูละครับ


ทางเดินนี้ดีอย่างคือ มีราวไม้ให้จับ หรือสังเกตุไปตลอด ไม่ต้องกลัวหลง หรือพลัดตกลงไปทางซ้ายครับ รู้สึกว่าโค้งหน้าลับตาจะเป็นทางขึ้นอีกแล้ว ด้วยเหตุนี้ผมจึงสรุปว่า ถ้ำธารลอดใหญ่นี้อยู่สูงกว่าจุดชมวิวสูงสุดที่ผ่านมาแน่นอนครับ


มาถึงจุดที่คิดว่าเป็นทางลาดชันขึ้นไป โดยเป็นโค้งขวาแล้วครับ มองไปทางซ้าย จะเห็นถ้ำชัดเจนขึ้น ซึ่งคล้ายกับสะพานหิน ข้ามไปฝั่งซ้ายนะครับ


แหงนหน้าขึ้นไปอีก ตอนนี้เรากำลังจะเข้าไปใต้ร่มเงาของถ้ำแล้วครับ หน้าถ้ำที่โค้งอยู่เกือบตรงหัวเลย สังเกตุว่า ลึกเข้าไป ผนังน้ำก็ทะลุเป็นปล่องใหญ่พอสมควร ซึ่งผมเองก็มาทราบภายหลังว่า มีทางขึ้นไปยืนตรงปากปล่องด้วย ซึ่งถือเป็นจุดที่สูงที่สุดจริงๆ ของภูเขาลูกนี้