"ทางแยก...ที่บ้านช่องใต้"

[pitch]

จากนั้นก็เดินมาเจอกับป้ายที่น่าจะเป็น ป้ายบอกระยะทาง อีกหนึ่งอัน
นับจากปากทางมานี้ก็อันที่สอง...ก็ 2 กิโลเมตร...ผ่าน

แล้วทางก็พาโค้งไปทางขวาอีก

เมื่อเดินมาถึงตรงนี้เริ่มได้ยินเสียงรถเร่งเครื่องอืดๆอยู่ไกลๆแล้ว
ซึ่งแสดงว่าใกล้ๆน่าจะมีถนนอยู่แน่ๆ แต่เมื่อเดินพ้นทางโค้งมาก็ยังไม่เห็นถนนได้ยินแต่เสียงอยู่ทางขวาไกลๆ ...อย่างไง

[pitch]

เดินมาเรื่อยๆตามทาง ป่าที่รกๆก็ค่อยๆโปร่งขึ้นเนื่องจากมีรอยไฟไหม้ และก็ใจชื้นขึ้นมาข้างหน้ามีถนนแน่ เมื่อเจอป้ายนี้ ...เป็นป้ายที่สามครับจากปากทางเข้ามา
"..ป้ายหวีดรถจักรสำหรับทางผ่านเสมอระดับทางรถไฟ ไม่มีเครื่องกั้นถนน.."

และนี้ร่องรอยไฟป่าที่ลามขึ้นมาถึงไม้หมอน

หายไปเลย

[pitch]

และก็มาเจอถนนครับ...ดูจากสภาพถนนแล้วเป็นถนนที่ตัดขึ้นภายในโรงปูนครับไม่ใช่ถนนหลวงแต่อย่างใด

ข้ามมาแล้วครับทางซ้าย

และทางขวา....

แต่ที่หายไปแน่ๆเจ้าเพื่อนซี้สี่ขาขาวๆของผมหายไปแล้ว หันกลับไปยืนยิ้มอยู่อีกฝั่งเรียกอย่างไงก็ไม่มาสงสัยหมดเขตแดนแล้ว พยายามเรียกแล้วไม่มาแน่จึงบอกว่าให้คอยเดียวกลับพร้อมกัน
ส่วนมันจะรู้เรื่องกับผมหรือเปล่าอีกเรื่องนะ

[pitch]

เมื่อข้ามถนนมาทางรถไฟก็โค้งไปทางซ้ายอีกครั้ง

พาเข้ารกเข้าพงไปอีกแล้ว...

จะไปโผล่ทางไหนเดียวมาต่อกันพรุ่งนี้ครับ
มาถึงตรงนี้ฝากเตือนพี่ๆน้องๆชาวเรารถไฟไทยที่ชอบไปเดินที่เปลี่ยวๆรกให้ระวังเกี่ยวกับสัตว์มีพิษทั้งหลายไมว่าจะเป็นงู,แมลงต่างๆครับ เพราะผมเกือบไม่ได้ออกมาจากทางช่วงรกๆช่วงนี้
เพราะเกือบเดินไปเหยียบงูตัวหนึ่งไม่ทราบชนิดขนาดประมาณสายยางขนาดกลางๆ สีนี้กลมกลืนไปกับสนิมเหล็กนอนขดชิดขอบด้านในของราง...ดีที่สังเกตุเห็นหัวที่ขยับไปมาเสียก่อน เลยลงเบรคฉุกเฉินหยุดได้ที่ระยะห่างไม่ถึง 3 เมตรดีที่เป็นกลางวันตามันคงไม่สู้แสงเท่าไหร่
ผมเลยค่อยหยิบหินที่รางขว้างไปใกล้ให้มันตกใจครับ นิ่ง!สนิทไม่ยอมไปเสียด้วยผมยืนชะงักอยู่สักพักนึกอะไรไม่ออกแผ่เมตตาให้มันเลย บาลีบ้างไทยบ้างปนกันไปอยู่ในใจ สักพักมันก็เลื่อยหายไปในป่าข้างทาง...ไม่รู้ว่าแผ่เมตตาได้ผลหรือมันจะรำคาญ..แต่ก็รอดมาได้รู้สึกแก่ไปเยอะเลย...

[umic2000]

วันนี้อ.พิชญ์นี่เดินไวจังแฮะ แปบเดียวก็จะถึงลานจอดรถก่อนจะเข้าโรงปูนแล้วอิๆ

ป.ล. วันหลังอาจารย์จะเดินเข้าป่าเข้าพงก็ติดมีดพร้าหรือไม้ก้านยาวๆไปด้วยสักอันนะครับ เอาไว้ตีไล่งูหรือหวดต้นไม้ต้นหญ้าอ่อนๆให้ล้มแล้วเดินเข้าไป (แต่ของผมขอปืนลูกซองยาว 5 นัดของป๋าผมกับใส่ลูกเบอร์ 12 กระบอกเดียว ให้เดินเข้าป่าเข้าพงที่ไหนถึงไหนถึงกันเลยครับ ขอบอก )

[pattharachai]

เป็นผมหละเจองูเป็นได้วิ่งป่าราบไปแล้ว ขนาดเห็นงูตาย ยังผวาเลย
_________________

[black_express]

มิน่า...สหายสี่ขาถึงไม่กล้านำทางไปอีก

[Adithepc20]

อ. พิชญ์ ให้ขนมเจ้าตูบไปหรือเปล่าครับ ทำไมมันถึงตามไปไกลซะขนาดนั้น หรือว่ามีดวงสมพงศ์กับเจ้าตูบกันแน่ 555
_________________
ฮิตาชิ 4506 ขณะทำขบวนรถสินค้าที่ 879 ออกจากสถานีชุมทางศรีราชา วันที่ 20 เม.ย. 2553 เวลา 16.50 น.

[palm_gea]

Unseen สมชื่อเลยครับ เพราะผมเองไม่เคยนั่งรถไฟผ่านในทางสายนี้ รอชมต่อนะครับ ทางแยกล่ะของชอบอยู่แล้ว
อิจฉาจังมีเจ้าสี่ขาติดตามไปด้วย ตอนผมสำรวจแยกเขากระโดง เดินคนเดียว...เจอแต่กิ้งก่า

ปล.เห็นสภาพป่าข้างทางแล้ว น่ากลัวว่าจะเจอม้วนสายยางสีเทาๆจังเลยครับ(
งูเห่าน่ะครับ)
_________________

[Wisarut]

กลัวว่าจะเจอตอนแผ่แม่เบี้ยหนะสิ ... ยิ่งเจอเจ้าตัวยาวเท่าลำตาล (30 เมตร) ที่ตาสีทับทิม แผ่รังสีอำมหิตด้วยก็ยิ่งขนลุก