แบกเป้ตะลอนขึ้นเหนือพานั่งรถไฟดูวิว - ลุยขึ้นเขาค้อ

[ExtendeD]

ที่เห็นอยู่ในรูปนี้ก็คือ เสาสัญญาณเข้าชนิดหางปลา สำหรับขบวนรถเที่ยวล่องของ สถานีบ้านเต็งหนาม ครับ




ก่อนที่ขบวนรถเที่ยวล่องจะไปถึง สถานีบ้านเต็งหนาม ก็จะต้องลอดใต้ Overpass ของถนนหมายเลข 12 ( เลี่ยงเมืองพิษณุโลก ) ครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

หลังจากขบวนที่ 112 วิ่งผ่าน สถานีบ้านเต็งหนาม ไป พี่อ้นก็เดินไปทางโน้นที ทางนั้นที เพื่อไปบอกให้เด็ก ๆ เตรียมตัวลงจากขบวนรถ ส่วนผมตอนนี้ขอเตรียมตัวเก็บภาพสถานที่แห่งหนึ่งเอาไว้ให้ได้ ตอนที่อยู่บนขบวนที่ 3 ก็พลาดไปทีหนึ่งแล้ว ถ้าตอนนี้พลาดอีก สงสัยขึ้นเหนือคราวนี้คงหมดโอกาสแล้วล่ะครับ . . .

ไม่รู้ว่าพี่ตุ้ย พี่นุชิต พี่บอมบ์ น้องแซม น้องเจฟ ยังจำสถานที่แห่งนี้ได้หรือเปล่า . . .




ในช่วงสาย ๆ ของวันนั้นขบวนที่ 112 พาพวกเรามาถึง สถานีพิษณุโลก เวลา 10.22 น. ครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

หลังจากลงจากขบวนที่ 112 แล้ว ผมกับพี่อ้นก็พาเด็ก ๆ ไปเก็บของออกจากโรงแรมที่นอนเมื่อคืน ย้ายไปเข้าพักที่โรงแรมท๊อปแลนด์ ซึ่งห้องที่ทางโรงแรมจัดให้ก็อยู่ในตำแหน่งที่ถูกใจพวกเรามาก ๆ จากหน้าต่างห้องพักของพวกเรา มองลงมาจะเห็นพื้นที่ทางด้านทิศเหนือของ สถานีพิษณุโลก ยาวมาจนถึงบริเวณ Overpass ที่ผมเคยไปตั้งกล้องถ่าย Clip อยู่เมื่อตอนเดือนสิงหาคมเลยครับ

ภาพบรรยากาศภายในห้องพักนั้น น่าจะอยู่ในกล้องของน้องกอล์ฟครับ ส่วนภาพของขบวนรถไฟที่พวกเรามองเห็นจากหน้าต่างของห้องพัก ผมปล่อยให้พี่อ้นเป็นคนถ่าย เพราะประสิทธิภาพของอาวุธเก่า ๆ ในมือผม คงจะไม่สามารถทัดเทียมของหรู ๆ แพง ๆ ของพี่อ้นได้ ผมก็บอกได้เพียงแค่ว่าห้องพักที่โรงแรมท๊อปแลนด์นั้นราคา 1400 บาท / คืน แต่ว่าถ้าหากไม่รับอาหารเช้า ( 2 คน ) ก็จะเหลือ 1200 บาท / คืน ราคาประมาณนี้คงไม่ต้องให้บอกแล้วล่ะมั้งครับ ว่าในห้องมีอุปกรณ์อำนวยความสะดวกอะไรบ้าง

กว่าที่พวกเราจะอาบน้ำ พักผ่อนจนหายเหนื่อย ต่อด้วยการแวะไปเติมพลังมื้อใหญ่ ซึ่งก็ไม่พ้นสุกี้ MK หม้อโต ๆ แล้วกลับไปถึง สถานีพิษณุโลก เพื่อเริ่มต้นภารกิจในช่วงบ่าย ก็เป็นเวลาประมาณ 13.25 น. ในตอนนั้นเห็นว่ามีรถดีเซลราง Daewoo จอดอยู่ในรางที่ 2 ด้วย ดูจากเวลาในตอนนั้นแล้ว รถดีเซลราง Daewoo ที่เห็นก็คงจะไม่ใช่ขบวนอื่นใด เป็น ขบวนรถด่วนพิเศษดีเซลรางปรับอากาศที่ 9 ต้นทางสถานีกรุงเทพ - ปลายทางสถานีเชียงใหม่ นั่นเอง ในรูปที่อยู่ข้างล่างนี้เป็นภาพขณะที่ขบวนที่ 9 เคลื่อนขบวนออกจาก สถานีพิษณุโลก เวลา 13.28 น. ครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ภารกิจในช่วงบ่ายวันนั้น ก็คือการเดินทางไปที่ สถานีแม่เทียบ เพื่อลงพื้นที่สำรวจ สะพานข้ามคลองแม่เทียบ ครับ ที่เห็นตั๋วมีอยู่ 4 ใบก็เป็นเพราะความเบลอของผมเอง เมื่อเช้าซื้อตั๋ว 4 ใบ ตอนบ่ายก็เลยซื้อ 4 ใบ ลืมพี่อ้นซะสนิทเลย เหอะ เหอะ . . .




ผมถามเด็ก ๆ ตั้งแต่ตอนเข้าพักที่โรงแรมท๊อปแลนด์แล้วว่าจะเลือกแบบไหนระหว่าง
- ไปกินสุกี้ MK แต่กว่าจะขึ้นรถก็คงไม่ที่นั่งว่างแล้ว ต้องยืนไปตลอดทาง . . . กับ
- ได้นั่งรถสบาย ๆ แต่คงต้องซื้อข้าวกล่อง หรือข้าวเหนียวหมูปิ้งไปกินบนรถแทน

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะหิวมาก หรืออยากเปลี่ยนบรรยากาศ แทนที่จะนั่งดูวิวอยู่ริมหน้าต่าง ขอลองโหนรถไฟดูบ้าง เด็ก ๆ ก็เลยเลือกให้ผมกับพี่อ้นพาไปกินสุกี้ แล้วค่อยมาขึ้นรถ ทุกอย่างก็เป็นไปอย่างที่คิดเอาไว้ครับ นอกจากจะไม่มีที่นั่งว่างเหลืออยู่ในรถดีเซลรางทั้ง 3 คันที่อยู่ในรูปแล้ว ยังมีผู้โดยสารยืนอยู่ตามทางเดินบนรถอีกหลายคน ซึ่งเรื่องนี้ก็เป็นปกติธรรมดาของรถขบวนนี้อยู่แล้วครับ ยิ่งช่วงหลัง ๆ นี้ขึ้นรถไฟฟรีด้วย ผู้โดยสารก็เลยมากขึ้นไปอีก



ชุดรถของ ขบวนรถท้องถิ่นที่ 402 ต้นทางสถานีพิษณุโลก - ปลายทางสถานีลพบุรี ในวันนั้นประกอบด้วย THN. 1118 เป็นคันนำ + THN. 1112 + THN. 1130 เป็นคันท้ายสุดครับ
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

เมื่อเดือนตุลาคมปีที่แล้ว ( 2550 ) ผมกับเจ้าตี๋ขึ้นขบวนที่ 402 เพื่อไปลงที่ สถานีตะพานหิน ในวันนั้นต้องไปรอหลีก ขบวนรถเร็วที่ 111 ต้นทางสถานีกรุงเทพ - ปลายทางสถานีเด่นชัย ที่ สถานีบึงพระ แต่มาคราวนี้ตอนที่ขบวนที่ 402 หยุดรับ - ส่งผู้โดยสารที่ สถานีบึงพระ กลับไร้เงาของขบวนที่ 111 ผมก็แอบลุ้นอยู่ในใจให้ขบวนที่ 402 เข้าไปจอดหลีกอยู่ที่ สถานีแม่เทียบ เพราะผมเองก็ชอบ Location ของ สถานีแม่เทียบ เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ถ้าได้เห็นขบวนที่ 111 วิ่งผ่าน สะพานข้ามคลองแม่เทียบ จากนั้นก็วิ่งผ่านหน้า สถานีแม่เทียบ ที่มีขบวนที่ 402 จอดอยู่ในรางหลีก แล้วก็เข้าโค้งขวาจนหายลับตาไปคงเป็นภาพที่ดูสวยถูกใจผมอยู่ไม่น้อย . . .

แต่ความฝันที่คิดหวังเอาไว้ทั้งหมดมาพังทลายลงในเวลาอันรวดเร็ว เพราะว่าพอขบวนที่ 402 มาถึง สถานีบ้านใหม่ ( เวลา 14.06 น. ) ก็ถูกกักให้เข้าไปจอดอยู่ในรางหลีก ไหน ๆ ก็ต้องมาติดอยู่ที่นี่แล้ว ก็มาดูบรรยากาศที่ สถานีบ้านใหม่ กันสักหน่อยครับ เริ่มจากหันมองไปทางหัวขบวน จะเห็นบริเวณชานชาลาทางด้านทิศใต้ ตอนที่ยังอยู่ที่ สถานีพิษณุโลก ถึงฟ้าจะไม่ใส แต่ว่าก็ยังมีแดดอยู่เลย แล้วก้อนดำ ๆ บนท้องฟ้านี่โผล่มาจากไหนเนี่ย . . .


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

หันไปทางขวาเรื่อย ๆ ก็จะเห็นอาคาร สถานีบ้านใหม่ ครับ




จบ 180 องศา จากประตูของ THN. 1130 คันท้ายสุดของขบวนที่ 402 ด้วยภาพของชานชาลาทางด้านทิศเหนือของ สถานีบ้านใหม่ ครับ



สถานีบ้านใหม่ ในเส้นทางสายเหนือ
เป็นสถานีระดับที่ 4 อักษรย่อ บห. รหัสสถานี 1114
ตั้งอยู่ในพื้นที่ ตำบลวัดพริก อำเภอเมือง จังหวัดพิษณุโลก
ระยะทางจาก สถานีกรุงเทพ 375.31 กิโลเมตร
ระบบสัญญาณที่ใช้ : ประแจกลไฟฟ้าชนิดบังคับสัมพันธ์ด้วยรีเลย์ และสัญญาณไฟสี ก.1ก *

* อ้างอิงจาก file station_north.pdf ที่ download มาจาก http://portal.rotfaithai.com
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ในบ่ายวันนั้น รถจักรที่ทำ ขบวนรถเร็วที่ 111 ต้นทางสถานีกรุงเทพ - ปลายทางสถานีเด่นชัย วิ่งผ่าน สถานีบ้านใหม่ ไปก็คือรถจักรดีเซลไฟฟ้า Alsthom ( ADD. ) หมายเลข 4409 ครับ ตลอดการเดินทางพวกเราได้เข้ายึดพื้นที่ใกล้ ๆ กับประตูฝั่งขวาของ THN. 1130 เป็นฐานที่มั่น พอถึงช่วงเวลาสำคัญพื้นที่ที่เราครอบครองอยู่ก็เลยดูเหมือนว่าจะมีไม่เพียงพอกับความต้องการ เด็ก ๆ ประจำที่เรียบร้อย ส่วนพี่อ้นก็ถือกล้องเตรียมพร้อมเก็บภาพแล้วเช่นกัน ผมจะเข้าไปเบียดอีกคนคงไม่ดี ก็เลยหลบไปยืนคอยระวังอยู่ข้างหลัง ปล่อยให้พี่อ้นจัดการครับ

ตัดมาตอนที่พวกเรามาถึงจุดหมายในช่วงบ่ายกันเลย ขบวนที่ 402 พาพวกเราทั้ง 5 คนมาถึง สถานีแม่เทียบ เวลา 14.14 น. ผมปล่อยให้พี่อ้นเก็บภาพขบวนที่ 402 ขณะเคลื่อนขบวนออกจาก สถานีแม่เทียบ ไป ส่วนผมก็เดินไปหาคุณพี่นายสถานี เพื่อแจ้งจุดประสงค์ของการมาเยือนในบ่ายวันนั้น ซึ่งคุณพี่นายสถานีก็อนุญาตให้พวกเราเดินเก็บภาพได้ตามต้องการ นอกจากนั้นก็ยังต้อนรับพวกเราเป็นอย่างดีด้วยครับ

ทุกอย่างดูเหมือนจะราบรื่นผ่านไปด้วยดี จะมีก็แต่เมฆฝนขนาดมหึมาที่ลอยอยู่บนท้องฟ้าทั่วบริเวณรอบ ๆ สถานีแม่เทียบ เท่านั้นที่ดูไม่ค่อยจะเป็นใจเท่าไหร่




14.26 น. น้ำจากฟ้าก็เริ่มโปรยปรายลงมา เวลาแต่ละนาทีที่ผ่านไปหมายถึงเม็ดฝนที่ตกกระหน่ำลงมาหนักขึ้นเรื่อย ๆ นอกจากนั้นลมพายุก็พัดแรงอยู่ตลอดเวลาและดูเหมือนว่าจะหนักขึ้นเรื่อย ๆ เช่นกัน ด้วยเหตุนี้ทำให้มีละอองฝนลอยละล่องผ่านเข้ามาถึงข้างในอาคารสถานีที่พวกเราใช้เป็นที่หลบฝน ผมกับพี่อ้นเปียกมากหน่อย เพราะว่ายืนบังอยู่เป็นด่านหน้า แต่สีหน้าท่าทางของเจ้าพวกที่ยืนอยู่เป็นแนวหลัง คงอยากออกไปเล่นข้างนอกแน่ ๆ แต่ทำไม่ได้เพราะไม่มีกางเกงให้เปลี่ยน ไม่กล้าถอดล่ะสิ เหอะ เหอะ ดีแล้วเดี๋ยวฟ้าผ่า . . .


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ในบ่ายวันที่พายุฝนกระหน่ำลงมาที่ สถานีแม่เทียบ พวกเราก็ได้คุณพี่นายสถานีรับเป็นธุระจัดห้องที่มีประตูหน้าต่างปิดมิดชิดให้พวกเราได้หลบฝนกัน พอได้เข้าไปอยู่ในห้องนั้นได้ไม่นาน ผมก็เห็นรถจักรดีเซลไฟฟ้า General Electric ( GEA. ) ไม่ทราบหมายเลขทำขบวนรถน้ำมันเที่ยวขึ้นวิ่งผ่านไป ได้ยินแว่ว ๆ ว่าเป็นขบวนที่ 643 ครับ

เวลาผ่านไปกว่า 40 นาที ฝนก็เริ่มซา ผมเดินออกจากห้องมาสู่โลกภายนอกอีกครั้ง ในตอนนั้นเห็นว่าท้องฟ้าทางด้านทิศเหนือเริ่มเปิด แต่ผมยังไม่เริ่มลงพื้นที่ตอนนี้หรอกครับ เพราะว่ายังมีเวลาเหลืออยู่อีกประมาณ 2 - 3 ชั่วโมง ซึ่งก็มากพอจนเหลือเฟือเสียด้วยซ้ำ นั่งรอต่อไปอีกสักหน่อย ฟ้าอาจจะเปิดมากกว่านี้ครับ




ผมนั่งรอให้ท้องฟ้าเปิดอยู่พักใหญ่ ๆ แต่ดูท่าทางว่าฟ้าคงจะสดใสได้ไม่มากไปกว่านี้แล้ว เริ่มลุยกันเลยดีกว่าครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

สำหรับการลงพื้นที่ที่ สถานีแม่เทียบ นี้ ผมจะพาพี่ ๆ น้อง ๆ ไปเริ่มต้นกันที่ สะพานข้ามคลองแม่เทียบ ที่อยู่ทางด้านทิศใต้กันก่อน จากนั้นก็จะพามาเดินเที่ยวที่บริเวณรอบ ๆ สถานีแม่เทียบ ยาวไปจนถึงโค้งทางด้านทิศเหนือ และปิดท้ายที่ Clip ของขบวนรถไฟที่วิ่งผ่านไปมาให้เห็นตลอดระยะเวลาที่พวกเราลงพื้นที่อยู่ที่นั่นครับ

เล่าให้ฟังแบบคร่าว ๆ ไปแล้วมาเริ่มชมของจริงกันเลยดีกว่า ที่อยู่ถัดจากป้ายประเพณีทางด้านทิศใต้ของ สถานีแม่เทียบ ไปไม่ไกล ก็คือ สะพานข้ามคลองแม่เทียบ จุดสำรวจหลักในช่วงบ่ายวันนั้นครับ




มาดูแผนที่จาก Pointasia กันเลย ผมวัดระยะทางจากบริเวณหน้าอาคาร สถานีแม่เทียบ ไปจนถึง สะพานข้ามคลองแม่เทียบ ได้ประมาณ 130 เมตรเท่านั้นครับ น่าจะเป็นสะพานที่เดินใกล้ที่สุดเท่าที่เคยลงพื้นที่มาเลยก็ได้ครับ งานช่วงบ่ายสบายจริง ๆ เหอะ เหอะ . . .


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[Mongwin]

ช่วงทางหลีกของสถานีแม่เทียบยาวกี่เมตรครับคุณเต้ย
ใช่ 600 เมตรมาตรฐานหรือเปล่าครับ
ถ้าใช่ แสดงว่าอาคารสถานีไม่ได้อยู่ตรงกลางนะครับ
เพราะใกล้กับสะพานมากๆ