สถานีปากน้ำโพ.... อดีตที่รุ่งเรือง

[mai_cnx_th]

สวัสดีครับ

วันนี้ ได้นำรูปถ่ายบริเวณ ย่านสถานีปากน้ำโพ มาให้เพื่อนๆ ชมและบอกเล่ากันนะครับ เพราะเชื่อว่า สมาชิกหลายๆ คนที่เดินทางไปภาคเหนือ จะต้องผ่านและมองสำรวจไปรอบๆ สถานีนี้แน่นอน

ก่อนอื่น ต้องขอเกริ่นถึงประวัติที่มาที่ไปของสถานีประวัติศาสตร์ สถานีนี้สักหน่อย

เดิมที สถานีปากน้ำโพ (จากคำบอกเล่าของผู้เฒ่า ผู้เก่า รวมถึง พนักงานการรถไฟ ฯ ที่ประจำ สถานีปากน้ำโพ มานาน ) สถานีนี้เป็นสถานีปลายทางของเส้นทางสายเหนือ เป็นสถานีใหญ่ สถานีหนึ่งดังจะเห็นได้จาก มีโรงแรม โรงเรียน บ้านไม้เก่าๆ ร้านค้า ร้านอาหารในอดีต บ้านเรือนแพ ท่าเรือ และเส้นทางแยกไปท่าเรื่อน้ำลึก (ท่าข้าวกำนันทรง ในปัจจุบัน) ซึ่งเป็นบิ๊กโปรเจคในสมัยนั้น จะเปิดให้บริการเดินเรือสินค้าลงสู่กรุงเทพ และเป็นศุนย์กลางการขนส่งสินค้า ระหว่างหวัเมืองกรุงเทพ - ปากน้ำโพ แต่ก็....ไม่เคยได้ใช้ทำการ นอกจากนี้ ยังมีโรงรถจักร แขวงปากน้ำโพด้วย

ในอดีต พ่อค้าแม่ค้าจะนำท่อนซุง ของป่า หรือสินค้าทางการเกษตร ล่องแพผ่านลำน้ำยม - น่าน มาสุดที่ สถานีปากน้ำโพ ( หรือมาจาก แม่น้ำปิง - วัง แล้วจะพายทวนกระแสน้ำมานิดหน่อย ) เพื่อทำการขนย้ายสินค้าดังกล่าว ขึ้นรถไฟ และเคลื่อนย้ายต่อลงกรุงเทพ ฯ เพื่อทำการค้าขายต่อไป

กาลเวลาเปลี่ยนไป สิ่งต่าง ๆ ก็ย่อมเปลี่ยนแปลงตามไปด้วย

ปัจจุบันนี้ สถานีปากน้ำโพ เหลือไว้เพียงความทรงจำเก่าๆ อดีตที่เคยยิ่งใหญ่ เป็นเพียงสถานีย่อยเล็กๆ ซึ่งไม่มีความสำคัญเท่าไร มีเพียงรถธรรมดาจอด รับ-ส่ง ผู้โดยสาร หรือ รถด่วน รถสินค้าหลาย ๆ ขบวน ทำการจอดเพื่อเปลี่ยน พขร. ที่นี่ ความสำคัญอีกอย่าง คือ โรงรถจักรแขวงปากน้ำโพ และยังเป็นที่เก็บขบวนรถดีเซลรางท้องถิ่น นครสวรรค์ - เชียงใหม่อีกด้วย โดยหลังจากเสร็จสิ้นภาระกิจทำขบวนที่สถานีปลายทางนครสวรรค์แล้ว จะนำขบวนรถมาเชค และจอดพัก รอการทำขบวนในเช้ามืดรุ่งขึ้น โดยจะนำขบวน ย้อนลงไปรับผู้โดยสารอีกทีที่สถานีต้นทางนครสวรรค์ ( ส่วนขบวนดีเซลรางท้องถิ่น นครสวรรค์ - กรุงเทพ ฯ จะจอดพัก และรอทำขบวนในวันถัดไปที่ สถานีนครสวรรค์ ซึ่งอยู่ถัดไปจาก สถานีปากน้ำโพ ไม่มาจอดพักรถที่นี่ )

รูปที่ 1 ตัวอาคารสถานี ใต้ร่มเงาต้นไม้ใหญ่ที่อยู่คู่สถานี ซึ่งวันนี้ดูเงียบเหงาน่าใจหาย ใครจะเชื่อ ว่าในอดีต มันคือสถานที่ผู้คนพลุกพล่านมากที่สุด รุ่งเรืองที่สุด ด้านหน้าสถานี คือแม่น้ำ ยม - น่าน และ โรงแรม (เป็นอาคารไม้หลังใหญ่ ปัจจุบัน ทรุดโทรมมากและถูกรื้อทิ้งไปแล้ว) และโรงเรียน (ซึ่งตอนนี้ ถูกบูรณะ และตั้งชื่อใหม่ว่า รร. ราชาวดี แต่ถูกน้ำท่วมทุกปี 555 ท่วมมิดหลังคา รร. ด้วย)



รูปที่ 2 รางประธานในอดีต ซึ่งตอนนี้แทบไม่มีบทบาทเลย[/b][/color]



[color=blue][b]รูปที่ 3 มองจากระยะไกล



รูปที่ 4 มองย้อนไปทางทิศใต้ ด้านหน้าคือ โรงรถจักร ( มืดไปหน่อยครับ) รางที่ 2 ถัดจากรางขวามือสุด คือรางของคุณ 407 แหละคับ เค้าจะมาพักผ่อนที่รางนี้ทุกคืน ใครมาด่วน 51 , 52 หรือ นครพิงค์ 1 , 2 สังเกตได้นะคับ



รูปที่ 5 ระหว่างทางนั้น เจอเจ้านี่ครับ ไม่รู้ไปทำไรมาเดี้ยง จะว่าไฟไหม้ที่พิจิตร หรือว่า เดี้ยงบนดอยขุนตาลจนต้องให้คุณ Althom ลากมาถึงลำปาง ก็ไม่รู้นะ ไม่ได้สอบถามช่างเลยครับ ขอโทษที



รูปที่ 6 มาดูหน้าสักหน่อย เยินมาซะด้วย



รูปที่ 7 รางประธานในปัจจุบันครับ มองขึ้นไปทิศเหนือ



รูปที่ 8 ร้านนี้แหละครับ ร้านพี่สะใภ้เพื่อนผม แหล่งกบดานผมในอดีต อิอิ ชุดเก้าอี้หน้าร้านนี่ นั่งกินกันประจำ... แถวนี้ จะมีร้านขายของชำ ร้านเล็กๆ อยู่หลายร้านนะครับ ยังมีร้านข้าว อาหารตามสั่งด้วย ไว้บริการพนักงานรถไฟ เพราะ ทางขวามือถัดไปจากร้านนั้น คือบ้านพักพนักงานรถไฟ ปากน้ำโพครับ



รูปที่ 9 ย่านสถานีโดยรวม มองขึ้นไปทางทิศเหนือ ซ้ายสุด รางประธานในอดีต ขวาสุด รางประธานในปัจจุบัน



รูปที่ 10นี่คือรางแยก ซึ่งตรงไปท่าเรือน้ำลึกครับ (ท่าข้าวฯ) ส่วนรางประธานนั้นก็ฉีกออกไปอีกทิศนึงเลย ซ้ายมือสุดๆ คือสะพานดำ



รูปที่ 11 เน้นถึงความแตกต่าง ระหว่างรางที่ถูกใช้งาน และไม่ได้ใช้งาน



รูปที่ 12 โค้งไปนู่นครับ.... ประเภทไปคนละทิศละทางกันก็ว่าได้ โค้งนี้ ถ้าเพื่อนๆ สังเกตให้ดี ๆ ในแผนที่ประเทศไทย เส้นทางรถไฟสมมุติ จะตรง (โค้งนิด เบี้ยวหน่อย) มาจากกรุงเทพซึ่งเป็นทิศเหนือ แล้วมาหักมุมโค้งไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย ไปสู่จ.พิจิตร พิษณุโลก...ฯลฯ ก็ไอ้เจ้าโค้งนี้แหละครับ และจะไปหักมุมกลับเข้าไปทิศตะวันตกอีกทีก็นู่นแหละครับ ประมาณจังหวัดลำปาง



รูปที่ 13 เด็กๆ ในแถวนั้น ยืดรางรถไฟแยกไปท่าเรือน้ำลึก ไปเป็นโลกส่วนตัวไปแล้ว เห็นไหมครับ ไม่มีการใช้เส้นทางนี้จริงๆ เด็กๆ สามารถนั่งเล่น สร้างอาณาจักรได้อย่างสบายใจเฉิบ



รูปที่ 14 ตรงเข้าไปท่าเรือน้ำลึก ภาพนี้ ตะวันกำลังลับขอบฟ้า ตัดกับรางเส้นทางเก่า ๆ ดูเหงาๆ ชอบกล



รูปที่ 15 ชุมชนเก่าแก่ บริเวณข้างๆ โรงรถจักรครับ ด้านหลังสุดคือแม่น้ำยม - น่าน



รูปที่ 16 เป็นซากเหล็กจากสะพาน และรางเก่าๆ ได้ความจากคนก่อนๆ แถวๆ นี้รวมถึง จนท.การรถไฟในสถานี้ปากน้ำโพ เรื่องมีอยู่ว่า ในสมัยสงครมโลกครั้งที่ 2 นั้น ทางกองทัพญี่ปุ่น หมายจะทิ้งระเบิดสะพานเดชาติวงศ์ ( ซึ่งเป็นสะพานเก่าแก่ สำหรับรถยนต์ ข้ามแม่น้ำเจ้าพระยา เป็นสะพานเชื่อมการคมนาคมภาคกลาง สู่ภาคเหนือ และอยู่ไม่ไกลมากนักกับสะพานดำ) เพื่อให้การติดต่อตัดขาดจากกัน แต่พลาดเป้า ไปทิ้งระเบิดที่สะพานดำ ( ซึ่งเพื่อนๆ สามารถย้อนไปดูสะพานดำ นี้ได้ ที่รูปที่ 12 ) ทำให้สะพานรถไฟหลังเก่านั้นพังลง การรถไฟ จึงเก็บซากเหล็กเหล่านั้น มากองไว้บริเวณนี้ บางส่วนก็ถูกนำไปทำประโยชน์ต่างๆ ในพื้นที่พักผ่อนของพนักงานการรถไฟ และจากคำบอกเล่าของชาวประมง ที่หาปลาบริเวณบึงบรเพ็ด และคลองใต้สะพานดำนั้น เล่าว่า เค้าเคยดำน้ำลงไป แล้วยังเห็นลูกระเบิดที่คิดว่าน่าจะไม่ทำงานแล้วอยู่อีกใต้สะพานดำนั้น อิอิ เพื่อนๆ คนไหนสนใจอยากจะมาสำรวจก็เชิญนะครับ แต่ผมขอบาย 555 หรือไม่ก็เพื่อนๆ คนไหน นั่งรถไฟผ่านสะพานช่วงนั้นก็ท่องนโม ๆ ๆ ไว้นะครับ 555 แต่อย่างไรซะ นั่นคือคำบอกเล่าของคนเก่าคนแก่ ซึ่งผมเองก็เกิดไม่ทัน ในช่วงเวลานั้นด้วย เลยไม่รู้ว่า จริงเท็จมากน้อยเพียงใดครับ

[mai_cnx_th]

ภาค 2 ต่อครับ


รูปที่ 17 ทางเข้าโรงรถจักร ก็เจอ นี่ครับสัญลักษณ์ที่นี่



รูปที่ 18 แขวงรถพ่วงปากน้ำโพ



รูปที่ 19 ตรงเข้าไป



รูปที่ 20 วงเวียนกลับรถ



รูปที่ 21 อีกมุมนึง กับเจ้าถิ่น



รูปที่ 22 ปากทางครับ





รูปที่ 23 ทางแยกจากวงเวียน ไปทางซ้ายสุด (ซึ่งติดกับรางประธาน แต่มีรั้วตื้นๆ กั้นไว้ ) ไปบริเวณหลังโรงรถ ฯ



รูปที่ 24 บริเวณด้านหลังของโรงรถครับ เป็นลานสำหรับพักผ่อนของหมู่ พนักงาน ฯ ( ที่ว่า เอาเหล็กจากสะพานเก่า มากองไว้บริเวณนี้ไงครับ ) ลานนี้ สามารถเห็นได้จากบนตู้โดยสารนะครับ เพราะอยู่ติดกับรางประธานบริเวณนี้ มีล้อเก่าๆ เต็มไปหมด



แถมด้วยภาพถ่ายทางอากาศ แสดงถึงบริเวณ แม่น้ำยม - น่าน และสถานีรถไฟปากน้ำโพ ครับ



ต่อมาเป็นเส้นทางแยก ตรงไปท่าเรือน้ำลึก ( ท่าข้าว ฯ) ซึ่งจะเห็นได้จากหลังคาสีขาวๆ นั่นแหละครับ ปลายทางเส้นทางรางรถไฟสายนี้เค้าแหละ เพื่อนๆ สามารถดูรูปเพิ่มเติมได้จาก สมาชิกท่านอื่น ที่เคยลงไว้นะคับ



รูปสุดท้ายนี้ เมืองสี่แคว ปากน้ำโพ นครสวรรค์ ครับ แม่น้ำปิง + วัง รวมตัวกันที่ อ.บ้านตาก จ.ตาก จะอยู่เส้นซ้ายสุด (ฝั่งซ้ายมือ สีเขียวๆ ไม่ใช่น้ำมันเน่านะครับ แต่มันใสต่างหาก) ส่วน น้ำยม + น้ำน่าน รวมตัวกันที่ ต.เกยไชย อ.ชุมแสง จ.นครสวรรค์นะครับ ( ฝั่งขวามือ สีออกน้ำตาลนะครับ )



สุดท้ายนี้ ผมก็ขอขอบคุณสมาชิกทุกท่าน ที่ได้แวะเข้ามาชมผลงาน (มือใหม่) ของผม รวมทั้งกระทู้ E&O กับสถานีเชียงใหม่ ในวันวาน ด้วยนะครับ ติ/ชม กันได้นะครับ / ใหม่ นครสวรรค์ - เชียงใหม่

[shinoda]

เคยผ่านสถานีนี้ก็หลายครั้ง...แต่ไม่ค่อยได้สังเกตเลยครับ

ดีเซลรางนั่นไปโดนอะไรมาหว่า...หมดหล่อเลย

[vut_kmitnb]

ไม่ได้ผ่านไปนานมากๆเลยครับ ไม่มีโอกาสไปสักที
เห็นแล้วก็ยากนั่งรถไฟเล่นชมวิวข้างทางไปเรื่อยๆปล่อยใจให้ล่องลอยไปตามสายลม
คงอาจทำให้มีพลังต่อสู้ชีวิตขึ้นมา
สู้ต้องสู้ไม่สู้ก็ไม่รอด

ว่าแต่ปีนี้มีใครไปคัดเลือกทหารเกณฑ์มั่งครับ สำหรับผมผ่อนผันไปเรียบร้อยแล้ว ครับ
รอปีหน้าไปอีก
_________________
http://www.facebook.com/dognation666

[Gunnersaurus]

ดูตามภาพแล้วที่ปากน้ำโพในอดีตนี้คงยิ่งใหญ่เอามากๆ อนิจจัง วัตตะสังขารา

ขอบคุณที่นำภาพมาให้ชม บรรยายได้ละเอียดดีมากเลยครับ
_________________

[New_Henry]

รูปสวยมากครับพี่
_________________

[black_express]

สถานีปากน้ำโพ สมัยก่อนโน้น ขบวนรถด่วนเชียงใหม่ ต้องหยุดให้ผู้โดยสารขึ้น - ลงที่นี่ ข้ามฟากไปยังตัวเมืองนครสวรรค์ เพราะสถานีนครสวรรค์ยังอยู่ห่างไกลชุมชนมากๆ ครับ

สะพานเดชาติวงศ์ ช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ยังก่อสร้างไม่แล้วเสร็จครับ โดยเฉพาะช่วงกลางแม่น้ำ ( เพราะเป็นเจตนาของกรมทางหลวง ที่ต้องเว้นช่วงนั้นไว้ ไม่ให้ถูกทิ้งระเบิดทำลายทั้งสะพาน ) หลังเสร็จสิ้นสงคราม จึงก่อสร้างช่วงกลางสะพาน และเปิดใช้งานได้ นับเป็นสะพานที่ยาวที่สุดของประเทศไทย ขณะนั้น ก่อนมีการก่อสร้างสะพานเสรีประชาธิปไตย ข้ามแม่น้ำมูล ที่ จ.อุบลราชธานี

เก็บภาพสถานีปากน้ำโพที่หาดูได้ไม่ง่ายนักแล้ว ไม่ลองไปเก็บภาพสถานีบึงบรเพ็ดบ้างหรือครับ ?

[Wisarut]

จริงๆ มีภาพการทิ้งระเบิดสถานีปากน้ำโพ ถ่ายจากเครื่องบินสัมพันธมิตรด้วยน่อ
อต่จำไม่ได้แล้วว่าอยู่เวบไหน รู้สึกจะเป็นที่หอจดหมายเหตุสงครามโลกครั้งที่ 2 ของออสเตรเลียถ่าจำไม่ผิดนะ

[Vera]

รูปสวยดีครับพี่ใหม่

[AKKHARAWIN]

ขอบคุณภาพสวยๆ ที่นำมาให้ชมกันนะครับ

ปากนำโพในปัจจุบันช่างแตกต่างจากอดีตอย่างเห็นได้ชัด ความเจริญที่เคยมีมากในอดีต มาถึงยุคนี้เงียบเหงาอย่างเห็นได้ชัดครับ ผมเคยได้ข้อมูลมาว่าที่นี่เคยมีท่านำที่มีความสวยงามมากครับ แต่เดี้ยวนี้ถูกรื้อไปแล้วหรือยังไม่แน่ใจนะครับ
_________________
รถไฟ...พาหนะที่ฉันรักมากที่สุด