ไปสัมผัสความสูงสุดเสียวของสะพานข้ามเหวขุนตานกัน

[mirage_II]

เกือบถึงเชิงสะพานอีกฝั่งแล้วละ สบายใจได้ว่าถ้ารถไฟมาตรงนี้ก็ออกจากสะพานได้ทัน สังเกตุเสาแป๊บน้ำ ทางขวาืมือโล่งๆ ปักอยู่ คล้ายกับทางฝั่งโน้นของสะพาน 2 หอ คงเคยใช้ติดสัญญาณอะไรสักอย่าง ความจริงน่าจะมีป้ายชื่อนะครับ ให้เหมือนกับสะพานคอมโพสิต ข้างหน้าที่เรายังไม่ถึง แต่การรถไฟเองคงไม่อยากส่งเสริมให้คนมาเที่ยวตรงนี้ เพราะมันอันตรายมาก และจากรูปนี้จะเห็นว่าทางต่อไปจะตรงไปไกล ไม้หมอนใหม่แบบคอนกรีตก็ถูกวางมาแค่เชิงสะพาน คงไ่ม่สามารถนำมาวางบนสะพานได้ ที่เคยเห็นจากสะพานอื่นๆ ที่สร้างใหม่ ก็ใช้เหล็กรูปตัวไอมาเป็นไม้หมอนกันทั้งนั้น


ลูกผมเดินตามมาถึงปลายสะพานด้านนี้แล้ว สังเกตุเห็นช่องว่างระหว่างไม้หมอนอันสุดท้ายบนสะพาน กับไม้หมอนบนคอสะพาน ทำไมถึงห่างกันจัง เดินต้องระวังจะ เหยียบพลาดลงไปได้ ซึ่งอาจเรียกได้ว่า "เรือล่มเมื่อจอด" นะครับ


ตอนนี้ลูกผมก็ยิ้มออก และผมก็ให้แสดงท่า "ไชโย ทำสำเร็จแล้ว" ออกมาให้ดู ซึ่งอาจถือได้ว่า ผ่านการทดสอบการเป็นสมาชิกรถไฟดอทคอมแล้วด้วย สะพานวัดใจ..อิอิ

[mirage_II]

เสร็จแล้วก็เดินมามองด้านข้างสะพานตามธรรมเนียม ก็อย่างที่ทราบว่าพื้นที่บริเวณคอสะพานนี้แคบเลยมองเห็นหอสะพานได้น้อยมาก แถมมีต้นไ้ม้มาบังอีก สังเกตุดูว่าเหวลึกแค่ไหน เพราะจากฐานหอตาเต็ง ยังดูมีช่องว่างลงไปได้อีกเยอะ น่ากลัวจริงๆ ครับ


ตรงหัวมุมตอม่อคอสะพานนี้ มองไปทางทิศตะวันออก พอมองเห็นถนนในอุทยานฯ ข้างล่างด้วย นี่ถ้ามีทางเดินลัดมาได้ จะทำให้การมาชมสะพานข้ามเหวทำได้ง่ายมาก


เดินข้ามมาดูีฟากของสะพานบ้าง ตรงหัวมุมคอสะพานฝั่งนี้มีเสาตั้งอยู่อันหนึ่งเปล่าๆ อย่างที่เห็นแต่แรกแล้ว สังเำกตุเห็นตัวเลข "071" ไม่ทราบเหมือนกันว่าหมายถึงอะไร

[mirage_II]

มองไปยังด้านข้างสะพานฝั่งทิศตะวันตก ด้านติดภูเขา ซึ่งมีความแตกต่างที่เห็นได้ชัดตรงเสาโทรเลขนี่แหละครับ


ลองซูมดูตัวเลขบนเสาโทรเลขอีกครั้ง ซึ่งอยู่บนสะพาน 3 หอ ก็คือ 677/18 กับ 677/19 ส่วนเสาถัดไป 678/1 นั้นตั้งอยู่เลยเชิงสะพานฝั่งโน้นไปอีก


อีกสักรูป สะพาน 3 หอแบบเต็มๆ ยาวๆ ที่ทำให้หลายคนรู้สึกหวั่นใจในการเดินข้าม เพราะดูยาวจริงๆ แถมยังโล่งโจ่งมาก เรียกว่าถ้ามีลมพายุพัดมาระหว่างเดินบนสะพาน คงมีอันปลิวตกไปอีกฝั่งแน่นอน

[mirage_II]

เดินห่างออกมาจากสะพาน 3 หอ แล้วหันกลับไปเก็บภาพดู จะไ้ด้เป็นมุมมองของคนที่เดินมาจากด้านทิศใต้ (ผ่านสะพานคอมโพสิตมาก่อน) ดูตรงนี้ก็เหมือนไม่ยาวเท่าใดนัก


หันหน้าเดินต่อไป... ข้างหน้าฝั่งขวามือมีแนวเสาเหล็กป้องกันหินถล่ม มาเดินช่วงนี้ เห็นไม้หมอนเก่าถูกรื้อวางทิ้งกระจัดกระจาย เหมือนเป็นการอำลา ต่อไป..ไม่มีอีกแล้ว ใช้กันนับร้อยปีเกินอายุการใช้งานไปนานแล้ว สภาพที่รื้อออกมาจึงมีลักษณะแตก ฉีก แหว่ง อย่างที่เห็น


เดินมาอีกหน่อยแล้วหันกลับไปดูสะพาน 3 หออีกครั้ง แบบค่อยๆ ลุ้นให้หายไป เหมือนกับการลุ้นตอนที่จะเจอนั่นแหละครับ

[mirage_II]

ถอยห่างออกมาอีก... เลยแนวกั้นหินถล่มแล้ว ช่วงนี้รางยังตรงแน่ว

ลองมาดูพลังซูมของกล้องตัวน้อยนิดนี้บ้าง

แทบไ่่ม่น่าเชื่อว่าจะดึงสะพานไกลลิบให้มาอยู่ใกล้ได้ แม้จะไม่ชัดแต่ก็ยังอ่านตัวเลขของเสา 677/16 บนสะพานได้ (แต่ภาพที่แสดงในกระทู้นี้ จะไม่สามารถอ่านไ่ด้ ก็เพราะถูกลดขนาดลง)



เสร็จแล้วก็ต้องเดินกันต่อ ราวกับคำที่เคยได้ยินว่า "ชีวิตคนจน ต้องทน(เดิน)กันต่อไป" สังเกตุมีรถตรวจทางจอด(หรือวาง) อยู่ข้างทางด้วย หลักสทล.ตรงนั้น /14 ซึ่งก็คือ 677/14 (เพราะการพิมพ์ตัวเลขบนเสาโทรเลข จะสลับกันพิมพ์เต็ม-ย่อ ระหว่าง 2 ด้านตามทิศทางการเดินรถ ในแต่ละเสา)


มองไปข้างทางฝั่งขวามือ เป็นดงไม้ทึบแต่ที่ดูน่ากลัวก็ตรงเถาวัลย์ที่ปกคลุมอยู่ จนดูคล้ายกับคนห่มผ้าคลุมโปงแล้วชะโงกออกมาจากในป่า ถ้ามาเดินตอนกลางคืนก็คงหลอนไม่น้อย

[mirage_II]

ตอนนี้เดินเข้ามาใกล้รถตรวจทางที่จอดอยู่ข้างทางแล้ว


ดูจากสภาพแล้วเป็นรถเสียครับ สายพานยังเอามาพาดข้างหน้าเลย


นานๆ จะได้มีโอกาสเข้ามาดูใกล้ๆ จึงขอศึกษาดูสักเล็กน้อยถึงกลไกลการขับเคลื่อนรถขนาดเล็กอย่างนี้ นับเป็นภูมิปัญญาไทยเหมือนกับรถอีแต๋นของชาวนาเลยครับ


ลองเดินอ้อมเข้าไปดูอีกด้านของรถ จะเห็นคอนโซลจิ๋วของเขา ที่มีทั้งปุ่มสวิทช์่ต่างๆ และหน้าปัดสำหรับวัดค่าทางไฟฟ้า

[mirage_II]

เจ้าลูกผมเดินอ้าวต่อไป.. คงเบื่อพ่อที่ชอบทำตัวขี้สงสัย เจออะไรก็บันทึกภาพไปทั่ว


เดินมาอีกหน่อยก็หันหลังกลับไปดูสะพาน 3 หออีกครั้งว่า ลับตาไปหรือยัง ซึ่งยังพอเห็นลิบๆ ตรงปลายโค้งโน้น


ลองใช้กล้องซูมภาพสะพานไกลลิบมาดู ก็ปรากฏความมหัศจรรย์อีกครั้ง คือนอกจากจะเห็นสะพาน 3 หอที่อยู่ลิบลับ แล้วก็ยังอ่านตัวเลขบนเสาได้อีก 2 ต้น

วันนี้เราพักกันที่ภาพสุดท้ายของสะพาน 3 หอ เป็นการอำลา ไม่รู้ว่าจะได้กลับมาเืยือนอีกเมื่อใด พรุ่งนี้จะพาไปชมสะพานคอมโพสิต สะพานลูกผสมระหว่างเหล็กกับคอนกรีตเสริมเหล็ก อยู่ห่างไปจากที่นี่ประมาณหนึ่งกิโลเมตร (หลักสทล.ที่ 676/19 ในขณะที่ตรงจุดที่ยืนนี้คือ 677/14) คอยติดตามชมกันนะครับ

[Nakhonlampang]

[nutsiwat]

เห็นสะพานแล้วรู้สึกหวาดเสียวยังงัยมิรู้ ยิ่งตอนเดินผ่าน แล้วมีลมพัดมาประทะกับตัวของเราแล้วเหมือนกับตัวเองจะปลิวไปตามลมด้วย
ขอบคุณนะครับ สำหรับภาพสะพาน 3 หอ ที่ได้ถ่ายมาให้ชม สุดยอดมากครับกับความกล้า และใจรักรถไฟ
_________________

--------------------------

สถานีต่อไป สถานีเรณูนคร
next station Renunakorn

[mirage_II]

สวัสดีครับ คุณหนุ่ม(นครลำปาง) : ขอบคุณมากที่เข้ามาแก้ไขให้ครับ ข้อมูลที่ผมได้นั้นมาจาก วิกิพีเดีย (แสดงว่าเขายังไม่ได้ Update) ผมลองค้นหาดูว่าสะพานส่วนที่เพิ่มเข้ามาใหม่นี้ เรียกว่า "สะพานแม่แคร่แผงลง" หรือ "Deck Plate Girder" (ตรงข้ามกับ "สะพานแม่แคร่แผงขึ้น" หรือ "Through Plate Girder" ที่แผ่นเหล็กด้านข้างจะขึ้นมาอยู่ด้านข้าง ทำให้ผมรู้สึกตื่นตัวไปค้นหาข้อมูลการเรียกชื่อสะพานรถไฟในแบบต่างๆ มาศึกษาดู ได้หลักการเรียกง่ายๆว่า Plate คือมีแผ่นเหล็กรูปตัวไอ ภาษาไทยเรียกว่า "แม่แคร่" ต่างกับ Truss คือ โครงเหล็ก เรียกสั้นๆ ว่าโครง ส่วนคำว่า Deck ก็คืออยู่ใต้สะพาน กับคำว่า Through คืออยู่บน หรือด้านข้างสะพาน ซึ่งสำหรับสะพานแบบโครงนั้นก็ยังมีแบบสั้นคือสูงขึ้นมาแค่ระดับหลังคารถไฟเฉยๆ เรียกว่า 2 มิติ กับ แบบยาวคลุมด้านบน เรียกว่า 3 มิติ นอกนั้นก็มีแบบง่ายๆ คือ Rail Girder ที่เอารางวางพาดเฉยๆ อย่างที่ผ่านร่องน้ำเล็กๆ, สะพานหอสูง ก็อย่างที่เดินผ่านมา และสะพานคอมโพสิต ที่กำลังจะไปต่อ)
ที่มาข้อมูล : http://www.railway.co.th/intranet/srt/civil/wwwroot/bridge.html
อ้อ..และจากเว็บข้างบนนี้ ได้เห็นสะพานยาวแห่งหนึ่ง แบบ Deck Truss Girder ตามรูปข้างล่าง

ผมไม่เคยเห็นมาก่อน เพื่อนๆ ใครพอจะทราบไหมว่าอยู่แห่งใดครับ ดูเผินๆ ก็เหมือนสะพาน 3 แต่ไม่มีหอสูงข้างลาง หรือไม่ก็สะพานวะตะแบก แต่้ข้างล่างกลับไม่ใช่ถนน

ขอบคุณสำหรับรูปสะพาน 3 หอตอนแรกๆ ที่เพิ่งสร้าง พื้นที่ด้านล่างดูโล่งสบายตาดี ข้อมูลการเปลี่ยนสะพานช่วง 22 เมตรนี้ผมไม่เคยทราบมาก่อนเลยนะครับ

คุณหนุ่มเป็นคนลำปางนะครับ ผมมาลำปางเกือบลืมนึกถึงคุณเลย ผมมาครั้งแรก รู้สึกติดใจอยากมาอีกหลายครั้ง ขอบคุณอีกครั้งครับ

คุณ nutsiwat : ด้วยความยินดีครับ คอยติดตามชมตอนต่อไป และทริปหน้าด้วยนะครับ