WINTER TRILOGY ปฎิบัติการฝ่าลมหนาวข้ามปี

[ExtendeD]

ผมยืนรออยู่ตรงจุดเดิมที่ถ่ายรูปขบวนที่ 70 เมื่อสักครู่ต่ออีกพักหนึ่ง จนกระทั่ง 18:15 น. รถจักรดีเซลไฟฟ้า General Electric ( GEA. ) หมายเลข 4527 ก็ถอยเข้ามาพ่วงต่อกับชุดรถของ ขบวนรถเร็วที่ 134 ต้นทางสถานีหนองคาย - ปลายทางสถานีกรุงเทพ ที่จอดอยู่ในรางที่ 4 ผมก็เลยจับมาถ่ายรูปคู่กับ ADD.4414 และขบวนที่ 70 ซะเลย . . .




GEA.4527 คู่กับ ADD.4414 อีกสักรูป ใส่จิตวิญญาณศิลป์มากที่สุดได้แค่นี้ล่ะครับ . . .



หลังจากถ่ายรูปข้างบนนี้เสร็จแล้ว ผมก็เดินไปเดินมาอยู่แถว ๆ ปลายสุดของชานชาลาทางด้านทิศใต้ เพื่อรอส่ง ADD.4414 พาขบวนที่ 70 กลับกรุงเทพ แล้วผมก็เรียกรถสามล้อกลับเข้าตัวเมือง จบภารกิจและเรื่องราวการเดินทางในวันที่ 6 ของ Phase 3 แต่เพียงเท่านี้ครับ
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

วันพฤหัสบดีที่ 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

วันนี้ผมยังคงตื่นแต่เช้าเช่นเดิม สภาพอากาศในดินแดนอีสานเหนือถึงแม้จะไม่หลงเหลือความหนาวเย็นอย่างที่ควรจะเป็น ( และอยากให้เป็น ) แต่ตอนเช้า ๆ แบบนี้ก็ถือว่ากำลังสบาย ๆ ไม่ร้อนมากจนเกินไป คำแนะนำจากเจ้าถิ่นบอกว่าให้ลองไปฝากท้องที่ร้านขายอาหารเช้าร้านหนึ่ง ( ไม่พ้นอาหารจำพวกไข่กระทะ ) ตั้งอยู่ไม่ไกลจากจุดที่ผมพักมากจนเกินไปนัก เมื่อเดินไปตามทางตามคำบอกเล่านั้น ก็พบกับ " ร้านดาริกา " . . .

เช้าวันนั้นผมสั่ง ไข่กระทะที่เสิร์ฟพร้อมขนมปังทรงเครื่อง ( ยัดไส้กุนเชียงสด และหมูยอ ) ขนมจีบกุ้ง และโอวัลตินร้อน ทั้งหมดนี้ราคา 70 บาทเท่านั้นเอง เอารูปนี้มาแปะยั่วน้ำลายกันแต่เช้า เผื่อพี่ ๆ น้อง ๆ เกิดหิวขึ้นมา จะได้ไปหาอะไรยัดลงถังน้ำมันส่วนตัว มื้อเช้าสำคัญนะครับ . . .


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

อิ่มท้องจากอาหารมื้อเช้าแล้ว ผมก็กลับไปนอนตากแอร์อยู่พักหนึ่ง แล้วก็นั่งรถมาที่ สถานีหนองคาย เพื่อเริ่มภารกิจประจำวันครับ




ช่วงสาย ๆ ของวันนั้น พซข.23 และ กซข.1031 ยังคงจอดเทียบชานชาลาหน้าอาคารสถานีฝั่งทางด้านทิศเหนือ แสดงว่าขบวนที่ 913 ยังไม่ออกเดินทางสู่ สถานีท่านาแล้ง ผมก็เลยว่าจะเดินหาทำเลเหมาะ ๆ เก็บภาพรถไฟขบวนนี้สักหน่อยครับ

จากป้ายประเพณีทางด้านทิศเหนือ เดินตรงไปเรื่อย ๆ ก็จะพบกับ ป้ายเตือนระบุความเร็ว ส่วนตญ. ที่จอดอยู่ทางซ้ายนั้นคือ ตญ.151738 ไปเช็ด ๆ ถู ๆ ลูบ ๆ คลำ ๆ nameplate ดูก็พบว่ารถคันนี้สร้างที่โรงงานมักกะสัน เมื่อปี พ.ศ. 2523 ครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ลวนลาม ตญ.151738 พอเป็นพิธี แล้วก็ออกเดินไปตามรางเหล็กกันต่อครับ ที่ประแจตัวริมสุดทางด้านทิศเหนือ จะมีเสาสัญญาณไฟสี ซึ่งเป็นเสาสัญญาณออกสำหรับขบวนรถเที่ยวขึ้น ( ขบวนที่ 913 และขบวนที่ 917 ) ติดตั้งอยู่ข้างทางประธาน เดินผ่านเสาสัญญาณไฟสีนั้นมาได้อีกนิดก็จะมาถึงจุดตัดถนนเสมอระดับทางด้านทิศเหนือ ซึ่งเป็นจุดที่ทางรถไฟตัดกับถนนหมายเลข 212 หรือถนนเสด็จ ถัดไปอีกก็จะพบกับจุดตัดถนนเสมอระดับไม่มีเครื่องกั้นที่เห็นอยู่ในรูปข้างล่างนี้ครับ




อีก 1 มุมมองของจุดตัดถนนมีชัยแห่งนี้ ข้าง ๆ ทางรถไฟโล่งมาก พขร.ล้อยางสามารถมองเห็นพาหนะล้อเหล็กที่วิ่งผ่านไปมาอย่างคึกคัก ( วันละ 4 ขบวน . . . ) ได้อย่างชัดเจน


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

จากจุดตัดถนนมีชัย ก็เดินตรงต่อไปเรื่อย ๆ ไม่ไกลก็จะมาถึงจุดที่เคยมีประแจติดตั้งอยู่ แต่ตอนนี้ถูกรื้อถอนออกไปแล้ว ทางแยกกลับกลายเป็นทางประธาน ส่วนทางประธานเดิมก็กลายเป็นทางรกร้าง . . .




เมื่อหลายปีก่อนยังคงมีรถดีเซลราง RHN. วิ่งผ่านรางเหล็กคู่นี้ไปจนถึง ที่หยุดรถตลาดหนองคาย ที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกล แต่วันนี้มันกลายเป็นอดีตไปแล้ว ผมกับเจ้าตี๋ยังโชคดีที่ได้มีโอกาสนั่งรถ และลงเดินเท้าผ่านเส้นทางช่วงสั้น ๆ ตรงนี้ ก่อนหน้าที่มันจะถูกปล่อยทิ้งไว้จนเป็นแบบนี้ . . .


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[Adithepc20]

สงสัยจะรอถ่าย ข.913 มุมที่โค้งแหงๆ รอลุ้นต่อครับ
_________________
ฮิตาชิ 4506 ขณะทำขบวนรถสินค้าที่ 879 ออกจากสถานีชุมทางศรีราชา วันที่ 20 เม.ย. 2553 เวลา 16.50 น.

[ExtendeD]

ผมยืนรอเก็บภาพขบวนที่ 913 ที่บริเวณโค้งทางด้านทิศเหนือของ สถานีหนองคาย อย่างที่น้องอู๋ว่ามาอยู่เกือบ ๆ 1 ชั่วโมง แต่ก็ยังไม่มีวี่แววว่า RHN. ทั้ง 2 คันจะเคลื่อนขบวนออกมาเลย จนกระทั่งขีดความอดทนลดลงจนแทบไม่เหลือ และขีดความสงสัยเพิ่มขึ้นจนแทบจะทะลุ ผมก็เลยเดินย้อนกลับไปทางเดิม แล้วก็เห็นว่า ประแจตัวริมสุดทางด้านทิศเหนืออยู่ในท่านี้ . . . ยังไงล่ะเนี่ย . . .




เมื่อมาถึงอาคารสถานีผมก็เดินไปถามคุณพี่เจ้าหน้าที่จนได้ความว่า ที่ขบวนที่ 913 ยังไม่ออกเดินทางสู่ สถานีท่านาแล้ง เป็นเพราะต้องรอผู้โดยสารที่กำลังเดินทางมากับ ขบวนรถด่วนที่ 69 ต้นทางสถานีกรุงเทพ - ปลายทางสถานีหนองคาย ครับ . . . รู้แบบนี้ถามพี่เขาก่อนก็ดี จะได้ไม่ต้องไปยืนตากแดดรออยู่เกือบชั่วโมงแบบนี้ . . .

นอกจากนั้นคุณพี่เจ้าหน้าที่ยังบอกอีกว่า ขบวนรถเร็วที่ 133 ต้นทางสถานีกรุงเทพ - ปลายทางสถานีหนองคาย จะเข้ามาถึง สถานีหนองคาย ก่อนขบวนที่ 69 ภารกิจอย่างแรกในวันนี้ก็เลยกลายเป็นเก็บภาพขณะที่รถจักรของขบวนที่ 133 ทำสับเปลี่ยนจัดชุดรถของขบวนที่ 133 ให้กลายเป็นขบวนที่ 134 และผมก็เลือกมาปักหลักยืนรออยู่ตรงที่เดิม . . . ทางด้านทิศใต้ของ สถานีหนองคาย ครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ยืนรออยู่เฉย ๆ แล้วก็เริ่มเบื่อ ผมเลยเดินจากบริเวณทางด้านทิศใต้ของ สถานีหนองคาย ผ่านหน้าอาคารสถานี จนมาถึงบริเวณทางด้านทิศเหนือ เผื่อจะเห็นมุมใหม่ ๆ เหมาะกว่ามุมที่เคยถ่ายเอาไว้ก่อนหน้านี้ แต่ยังไม่ทันจะเจอ ขบวนที่ 133 ก็เข้ามาถึงสถานีปลายทางเมื่อเวลา 10:02 น. ( +17 ) มุมไม่สวย แถมยังย้อนแสงเต็ม ๆ แต่ที่ต้องถ่ายมาเพื่อให้เรื่องราวครบถ้วนสมบูรณ์ครับ . . .


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

รถจักรที่ทำขบวนที่ 133 มาก็คือ รถจักรดีเซลไฟฟ้า Alsthom ( ADD. ) หมายเลข 4419 ครับ




หลังจากวิ่งย้อนกลับมาเข้าประแจทางด้านทิศใต้แล้ว ขั้นตอนการสับเปลี่ยน จัดชุดรถที่จอดอยู่ในรางที่ 2 ให้กลายเป็นขบวนที่ 134 ก็เริ่มต้นขึ้น . . .


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ภาพที่ผมเห็นก็คล้าย ๆ กับที่เห็นเมื่อวานนี้ล่ะครับ ชุดรถของขบวนที่ 133 ถูกลากออกไป บนท. บชส. และบสข. ถูกดันมาจอดพักเอาไว้ในรางที่ 4 พอทำการสลับ บชส.ขนของ กับ บพห. เสร็จแล้วก็นำมาพ่วงรวมกับชุดรถที่เหลือ เพียงเท่านี้ชุดรถของขบวนที่ 134 ก็เข้าที่เข้าทาง รอเวลาออกเดินทางกลับกรุงเทพครับ




จากนั้นผมก็เดินไปเดินมาอยู่ที่สถานีเพื่อรอดูขบวนที่ 69 นั่งว่าง ๆ ไม่มีอะไรทำอยู่ตั้งนาน แต่พอรถด่วนขบวนนี้กำลังจะเข้ามาถึงสถานีปลายทาง เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น พอล้วงกระเป๋าเอาออกมาดู ก็พบว่าเป็นเบอร์โทรที่คุ้นตา จำแม่นจนขึ้นใจ แม้จะไม่ได้บันทึกเอาไว้ในเครื่อง . . . หากเป็นห่วงเรื่องความปลอดภัยในชีวิตแล้วล่ะก็ ต้องรีบกดรับก่อนที่สายจะหลุดไป กว่าจะเจรจาว่าความกันเสร็จ รถจักรดีเซลไฟฟ้า General Electric ( GEA. ) หมายเลข 4537 ก็ทำสับเปลี่ยนจัดชุดรถของขบวนที่ 69 กลายเป็นขบวนที่ 70 เรียบร้อยแล้ว . . . เป็นอันว่าผู้ที่จะพาผมกลับกรุงเทพในเย็นวันนี้ คือ GEA.4537 ไม่ใช่ HID.4514 อย่างที่คาดหวังเอาไว้ ทำไมรถจักรสุดที่รักไม่วนกลับมาหนองคายอีกครั้งล่ะเนี่ย อุตส่าห์อยู่รอ . . . ใจร้ายจริง ๆ ใจร้ายจริง ๆ . . .



พอเดินอ้อมไปดูบริเวณชานชาลาที่ขบวนที่ 913 จอดเทียบอยู่ ก็พบว่ามีชาวต่างชาติกลุ่มใหญ่เข้าแถวรอตรวจหนังสือเดินทางอยู่หน้าเคาน์เตอร์ ชาวต่างชาติกลุ่มนี้คงเป็นผู้โดยสารที่ขบวนที่ 913 รออยู่ แต่ผมไม่แน่ใจนะครับ ว่ารถดีเซลรางเที่ยวเช้า จะรอผู้โดยสารจากขบวนที่ 69 แบบนี้ทุกวันหรือเปล่า . . .

แล้วผมก็เดินคอตกขึ้นรถกลับเข้าตัวเมือง ไปนอนทำใจ . . . ไม่ได้ HID. ได้ Alsthom ก็ยังดี ทำไมหนอทำไม . . .
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.