ตามรอยไปดู 3 อุโมงค์ ภาคเหนือ ปี 2554

[mirage_II]

ในที่สุดผมก็เดินมาถึง สทล.512/18 แล้ว ตรงนี้มีเหวจริงๆ แต่เป็นคนละแห่งกับที่มีป้ายก้นเหว ทางรกมาก จึงหยุดการสำรวจไว้แค่นี้ก่อนครับ


มองลงไปข้างล่าง โอโอ...ก้นเหวแห่งนี้ช่างรกและมืดจริงๆ


กลับขึ้นมาบนราง มองไปทางใต้ เป็นโค้งลับหน้าผามุ่งไปยัง สถานีปางต้นผึ้ง เสร็จแล้วก็หันหลังกลับกันดีกว่า

[mirage_II]

นี่เป็นภาพระหว่างเดินกลับไปยังอุโมงค์ปางตูบขอบด้านใต้ ที่ขามาไม่ได้ถ่ายไว้


เดินผ่านเหวที่มีป้ายชื่อหมู่บ้านหนองน้ำเขียวอีกครั้ง

[mirage_II]

มาถึงปากอุโมงค์ปางตูบขอบด้านใต้แล้วครับ มุมมองนี้จะเห็นเนินเขาข้างบนด้วยครับ


ลุยเลยครับ ไม่ต้องรอ ภาพสองภาพนี้ ถ่ายมุมเดียวกันแต่ ตั้งแสงหน้ากล้องต่างกัน เลยเห็นรายละเอียดไม่เหมือนกันครับ


ภาพซ้าย : เดินเกือบจะถึงปากอุโมงค์ด้านเหนือแล้ว หันกลับเข้าไปดูในอุโมงค์อีกครั้ง
ภาพขวา : ผนังอุโมงค์เป็นอิฐ แต่มีคราบเขม่าดำเต็มไปหมด

[mirage_II]

ตอนนี้ออกมาจากปากอุโมงค์ด้านเหนือแล้วครับ ฉิวๆ เดินชมนกชมไม้สบายๆ เลย

แต่ ระหว่างนั้นก็ได้ยินเสียงหวูดรถไฟอีกแล้ว...อะไรกันนี่ ทำไมเจอบ่อยจังเลย


เป็นรถด่วนพิเศษ กรุงเทพฯ-เชียงใหม่ ขบวนที่ 9 วันนี้ถือว่าฟลุ๊คมากที่เจอรถไฟไปกลับ ตรงอุโมงค์ปางตูบขอบที่เดียวกันเลยครับ

[mirage_II]

รถไฟผ่านไปอย่างรวดเร็ว แล้วเราก็เดินต่อไป กลับไปยังจุดจอดรถตรงทางตัดข้าม ระหว่างที่เดินก็พบแผ่นเหล็กปริศนาหล่นอยู่บนราง


เนื่องจากงานนี้ผมลืมนำรองเท้าหุ้มส้นมา เลยต้องลุยกันด้วยรองเท้าแตะคู่ชีพ ที่สร้างความลำบากไม่น้อย กลับไปปวดโคนขามากเลย ยังนึกกลัวว่าพรุ่งนี้จะไปอุโมงค์ห้วยแม่ลานได้ไหวหรือเปล่า

[mirage_II]

ใกล้จะถึงทางรถยนต์ตัดข้ามแล้ว ก็จะเจอคันทางสูง ที่มีเหวสองข้าง ขาไปผมดูฝั่งตะวันออก ขากลับก็เลยดูฝั่งตะวันตกบ้าง เป็นหมู่บ้านหนองน้ำเขียว ครับ


ตอนนี้จวนจะถึงทางตัดข้ามแล้ว ภาระกิจวันนี้ยังไม่สิ้นสุดแค่นี้ อุโมงค์เขาพลึงอีกแห่ง อยู่ห่างจากที่นี่ 1 กิโลเมตรพอดีๆ ครับ

[mirage_II]

ผมเดินเลยทางตัดข้าม แล้วหันมามองอีกที จะเห็นเหวสองข้างรางอยู่ตรงหัวโค้งพอดี


เดินมาอีกเล็กน้อย แล้วหันกลับไปดู พบว่าเป็นมุมมองใกล้เคียงกับของคุณAir Reservoir ถ่ายไว้เมื่อวันที่ 30 พฤศิจกายน 2550 ครับ ในรูปจะเห็นความแตกต่างชัดเจน คือ กระท่อมหายไป กลายมาเป็นต้นไม้แทนครับ

[mirage_II]

ตอนนี้ข้างหน้าผมก็คือ ทางไปสู่ปากอุโมงค์เขาพลึงด้านใต้ ซึ่งจะสังเกตุเห็นต้นจามจุรีอยู่ (พอใกล้ๆถึง จะมีอีกจามจุรีอีกต้นหนึ่งนะครับ) บรรยากาศช่างน่าเดินจริงๆ ครับ


พอเดินไปได้เล็กน้อย (สุดทางรถวิ่ง) ก็จะมีเหวด้านซ้ายครับ

[mirage_II]

ตรงนี้วิวสวยไม่เบา มองเห็นเป็นภูมิประเทศ สูงต่ำ เป็นชั้นๆ เลยครับ


เดินไปชมวิวไป ระวังสะดุดเจ้านี่นะครับ เดี๋ยวข้าวของที่ถือมาจะหลุดมือชำรุดเสียหายได้

[mirage_II]

สุดทางเดินเรียบๆปากเหว ก็ขึ้นมาลุยบนรางได้แล้ว ภาพนี้ดูเท่ห์ไม่เบาครับ สำหรับนายแบบของเรา


ภาพซ้าย : เจอทางลักข้ามสำหรับรถมอเตอร์ไซด์
ภาพขวา : มองเห็นป้ายขาวๆ อะไรเข้าแล้ว


ตอนนี้เห็นป้ายแบ่งเขตจังหวัดใกล้เข้ามาหน่อย ตรงนี้มีต้นจามจุรีอีกต้นด้วย บริเวณโคนต้นเป็นลานดินลูกรังทอดยาวไปตามคันทาง เดินสบายขึ้นหน่อยครับ