บันทึกชีวิตนอกราง : ปายแอ่วเจียงใหม่กันก่เจ้า '2010

[ExtendeD]

บันทึกชีวิตนอกราง : ตอนที่ 9 ตะลอนกรุงเทพ กับ BRT. ( ไปเรื่อย ๆ ให้ลืม . . . )

วันพุธที่ 16 มิุถุนายน พ.ศ. 2553

เมื่อวันพุธที่ผ่านมา ผมออกจากถ้ำปากน้ำตั้งแต่เช้า โดยตั้งใจจะไปรอดูรถจักรดีเซลไฟฟ้า Alsthom ( ALD. ) หมายเลข 4307 ที่จะทำ ขบวนรถเร็วที่ 140 ต้นทางสถานีอุบลราชธานี - ปลายทางสถานีกรุงเทพ กลับมาในช่วงเช้าวันนั้น กว่าจะได้เห็นรถจักรสีแจ่ม ๆ คันนั้นเวลาก็ล่วงเลยเข้าสู่ช่วงสาย ๆ . . . โผล่หน้าไปจัดการเรื่องงานที่ร้านต่อจนถึงบ่ายโมง . . . ว่าจะแวะไปหาเจ้าตี๋สักหน่อย แต่ก็ต้องเปลี่ยนใจเพราะระลึกขึ้นมาได้ว่าวันนี้ไม่ใช่วันหยุดเสาร์ อาทิตย์ . . .

แล้วก็ใจลอย ๆ นั่งรถเมล์ไปตามทางเรื่อย ๆ จนกระทั่งมาถึงถนนนราธิวาสราชนครินทร์ นึกขึ้นมาได้ว่าเมื่อตอนต้นเดือนที่ผ่านมา ผมเห็นรถสีเหลือง ๆ หน้าตาแปลก ๆ วิ่งผ่านไปผ่านมาอยู่หลายครั้ง พอสังเกตดูก็รู้ว่ามันคือรถเมล์ BRT. นั่นเอง ไหน ๆ วันนี้ก็เบื่อ ๆ เซ็ง ๆ ไม่มีจุดหมายอยู่แล้ว ไปลองของใหม่กันสักหน่อยดีกว่าแล้วผมก็เดินตรงมาที่นี่ . . . สถานีนราราม 3 . . . ผมพิมพ์ไม่ผิด ชื่อสถานีสะกดแบบนี้จริง ๆ คงมาจากชื่อถนน 2 เส้นคือ ถนนนราธิวาสราชนครินทร์ กับ ถนนพระราม 3 นั่นเองครับ




เนื่องจากนี่เป็นครั้งแรกที่ผมจะได้มีโอกาสใช้บริการรถเมล์ BRT. เพื่อป้องกันการหน้าแตก ให้เครียดหนักขึ้นไปอีก ผมก็เลยต้องยืนสังเกตการณ์ดูความเป็นมาเป็นไปอยู่พักหนึ่งก่อน ตอนนั้นรู้สึกแปลก ๆ ที่เห็นว่าก่อนที่รถเมล์ BRT. แต่ละคันจะเข้าจอดรับ - ส่งผู้โดยสารที่สถานีจะต้องชะลอรถ จนแทบจะดูเหมือนจอดทุกครั้งไป รถสีเหลือง ๆ วิ่งผ่านไป 2 - 3 คัน ถึงจะเข้าใจ . . . ลองสังเกตดูที่ล้อหน้าจะเห็นล้อเล็ก ๆ สีเหลือง ล้อเล็ก ๆ ที่เห็นนั้นจะช่วยประคองรถเอาไว้ให้วิ่งเข้าซองได้พอดี และที่ต้องเข้าซองให้พอดีนั้น เป็นเพราะว่าระดับความสูงของชานชาลานั้นจะเท่ากับความสูงของพื้นห้องโดยสารพอดีครับ ถ้ารถเข้าจอดตรงซองแล้ว ผู้โดยสารจะเดินข้ามผ่านไปมาได้อย่างสบาย แบบแทบจะไม่ต้อง " Please mind the gap between bus and platform " เลยครับ ( เสียงประกาศในรถพูดแบบนี้จริง ๆ )


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ช่วงนี้รถเมล์ BRT. อยู่ในช่วงทดลองให้บริการ ก่อนวันที่ 31 สิงหาคมนี้ ก็เลยยังไม่เก็บค่าโดยสาร และตั้งแต่วันที่ 1 กันยายนเป็นต้นไปจึงจะเริ่มเก็บค่าโดยสารในอัตรา 10 บาทตลอดสาย และตั้งแต่วันที่ 2 มกราคม พ.ศ. 2554 เป็นต้นไปก็จะเก็บค่าโดยสารตามระยะทาง ในอัตรา 12 - 20 บาทครับ

ถึงช่วงนี้จะขึ้นฟรี แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะเดินดุ่ม ๆ ไปขึ้นรถได้เลยนะครับ ผู้โดยสารที่ต้องการใช้บริการจะต้องไปรับคูปองแบบที่เห็นในรูปข้างล่างนี้จากช่องจำหน่ายตั๋วก่อน

คูปองใบสีฟ้านั้นเป็นคูปองที่ได้รับมาจาก สถานีนราราม 3 BRT-5 ( น่าจะหมายถึง สถานีที่ 5 ) ส่วนคูปองสีเขียวนั้นได้รับมาจาก สถานีราชพฤกษ์ BRT-12 โดยที่คูปองทั้งหมดที่แจกจ่ายให้กับผู้โดยสารนั้น เป็นคูปองที่ใช้หมุนเวียนนำของเก่ากลับมาใช้ใหม่ จึงไม่น่าแปลกใจที่เห็นมีการประทับตราระบุวันที่ 4 มิถุนายนครับ



รายละเอียดเกี่ยวกับรถเมล์ BRT. รับชมเพิ่มเติมได้จาก BANGKOK BRT.com ครับ
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

เ่มื่อได้รับคูปองจากช่องจำหน่ายตั๋วแล้ว ก็เดินลงมาที่บริเวณชานชาลาครับ




ที่บริเวณชานชาลามีป้ายโฆษณาอยู่ข้างหลังที่นั่งของผู้โดยสาร รูปนี้เป็นแผนที่รวมเส้นทางของระบบขนส่งมวลชนในกรุงเทพมหานคร มีทั้ง BTS. MRT. ARL. และ BRT. ครบเลยครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

หันมาดูทางด้านซ้ายบ้าง ที่ปลายสุดของชานชาลาทางด้านนี้จะมีจอโทรทัศน์ LG Flatron ติืดอยู่




จอโทรทัศน์ที่ว่านี้เป็นจอที่บอกเวลาที่เหลือ ก่อนที่รถเที่ยวต่อไปจะมาถึงสถานีที่ผู้โดยสารรออยู่ครับ




ข้อความที่ปรากฏบนจอ มีทั้งภาษาไทย และภาษาัอังกฤษ มีรถจะเข้ามากี่คัน ในจอจะบอกทั้งหมด เอ . . . แสดงว่ารถเมล์ BRT. นี่ติด GPS. ด้วยเหรอเนี่ย . . .


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

จากนั้นผมก็ขึ้นรถเมล์ BRT. เที่ยวนั้นมุ่งหน้าไปที่ สถานีสาทร BRT. คันแรกในชีวิตของผมไม่มีที่นั่งครับ แต่ผู้โดยสารก็ไม่ได้หนาแน่นอะไร ผมพยายามจะเก็บภาพภายในห้องโดยสารของรถคันนี้เอาไว้ แต่ไม่ได้อย่างใจครับ ภาพไม่ชัีด เพราะแสงน้อยเกินไป ขอติดเอาไว้ก่อนครับ ก่อนจบทริืปสั้น ๆ นี้เดี๋ยวมีให้ดูแน่ ๆ . . .

ข้ามมาที่ สถานีสาทร เลยครับ เมื่อมาถึงที่นี่ ผมก็เอาคูปองใบเดิมไปหยอดลงกล่องรับคูปองที่อยู่ใกล้ ๆ กับช่องจำหน่ายตั๋ว แล้วก็รับคูปองใบใหม่มา คูปองใบนี้เป็นสีเขียวครับ มีสัญลักษณ์ BRT-1 ติดอยู่ด้วย ก็คงหมายถึงสถานีที่ 1 นั่นเอง

แล้วผมก็มานั่งรอรถที่ชานชาลา สิ่งที่แตกต่างจาก สถานีนราราม 3 ก็คือชานชาลาของ สถานีสาทร แห่งนี้ติดแอร์ด้วยครับ เย็นสบายเลยทีเดียว พอรถเข้าเทียบชานชาลา ผู้โดยสารก็กรูกันเข้าไปในรถ ถ้าผมเดินไปตอนนี้คงจะไม่ได้นั่งตรงที่นั่งที่หมายตาเอาไว้แน่ ๆ ก็เลยขอบาย รอขึ้นรถคันหลังดีกว่าครับ ไม่รีบครับ ไม่รีบ . . .


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ที่นั่งที่ผมหมายตาเอาไว้ก็คือที่นั่งข้างหน้าสุด เยื้อง ๆ กับคุณพี่ พขร. ครับ ที่อยากมานั่งข้างหน้าก็เพราะต้องการจะเก็บ 2 ภาพนี้มาฝาก . . .




ซูมเข้าไปดูคอนโซลของรถเมล์ BRT. ให้ชัดขึ้นอีกสักหน่อย สวิทช์เยอะแยะไปหมด . . .


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

เส้นทางที่รถเมล์ BRT. วิ่งผ่านนั้นก็คือ จาก สถานีสาทร จะไปตามถนนนราธิวาสราชนครินทร์เรื่อย ๆ พอออกจาก สถานีนราราม 3 แล้ว ก็จะเลี้ยวขวาเข้าสู่ถนนพระราม 3 จนกระทั่งรถเคลื่อนตัวออกจาก สถานีวัดด่าน ได้สักพัก ก็จะลอดใต้ถนนวงแหวนอุตสาหกรรม ตอนนี้จะมองเห็นสะพานภูมิพล 1 ได้อย่างชัดเจน พอผ่าน สถานีวัดดอกไม้ ไป ก็จะลอดใต้ทางด่วนเฉลิมมหานคร ถ้ามองออกไปนอกหน้าต่างทางด้านซ้ายของตัวรถก็จะเห็น สะพานพระราม ๙ กับตึกธนาคารกสิกรไทย สำนักงานใหญ่ครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

หลังจากนั้นไม่นาน รถก็จะวิ่งขึ้น สะพานพระราม ๓ ผมไม่ได้คิดอยากจะขึ้นมาบนสะพานนี้เลยครับ เพราะสะพานนี้เป็นสะพานที่สูง ใหญ่ และยาวมาก ๆ แต่เป็นเพราะไม่ได้ทำการบ้านมาก่อนล่วงหน้า ไม่รู้ว่าเส้นทางการเดินรถของรถเมล์ BRT. ต้องข้ามสะพานนี้ด้วย หนีไปไหนไม่ได้แล้ว ก็เลยต้องจำยอม . . .




ระหว่างที่อยู่บนสะพาน ถ้ามองออกไปนอกหน้าต่าง ก็จะเห็นวิวแม่น้ำเจ้าพระยา สวยก็สวยดีอยู่หรอกครับ แต่มันอยู่สูงจริง ๆ . . . ยังดีนะที่รถเมล์ BRT. ไม่ต้องวิ่งชิดซ้ายเหมือน ขสมก. ไม่อย่างนั้น แย่แน่่เรา . . .


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ผมก็เคยได้ยินเสียงบ่น ๆ ต่อ ๆ กันมาว่้า BRT. มาแย่งพื้นที่การจราจร มีส่วนทำให้รถติด แต่ผมก็วน ๆ เวียน ๆ อยู่แถว ๆ ฝั่งถนนพระราม 3 ตลอด ไม่เคยข้ามแม่น้ำเจ้าพระยา ผ่านแยกบุคคโลมาจนถึงแถว ๆ นี้เลย ก็เลยนึกภาพไม่ออกว่าเจ้ารถเมล์ BRT. นี่จะทำให้รถติดมากขึ้นสักเท่าไหร่ พอได้มาืทดลองนั่งดู ก็ได้เห็นกับตาเข้าจนได้ครับ

ลงจาก สะพานพระราม ๓ มาได้ไม่นาน ปริมาณการจราจรบนถนนรัชดาภิเษกก็หนาแน่นขึ้นทันตาเห็น ไม่รู้ว่าเป็นแบบนี้โดยปกติธรรมชาติ หรือว่าติดเพราะสะพานข้ามแยกท่าพระกำลังปิดซ่อมแซมอยู่ หรือว่าติดเพราะมี BRT. มาแย่งพื้นที่การจราจรไป 1 ช่องทางก็ไม่รู้ครับ . . .




จากนั้นรถเมล์ BRT. ก็จะวิ่งผ่านหน้า The Mall ท่าพระ แล้วเลี้ยวขวาเข้าไปจอดที่ สถานีราชพฤกษ์ เป็นอันสุดปลายทาง ผมก็ไปรับคูปองใบใหม่ ขึ้นรถคันใหม่ที่เห็นอยู่ในรูปข้างล่างนี้ย้อนกลับไปลงที่ สถานีนราราม 3 อีกครั้ง



สรุป
- แอร์เย็นดี แต่ช่องแอร์เล็กไปหน่อย ไม่ถูกใจผู้โดยสารที่ชอบแอร์เป่าลงมาแรง ๆ แบบผมเลย
- ที่นั่งไม่ได้นุ่มสบายเท่าไหร่ แต่คงไม่เป็นไร เพราะอยู่บนรถไม่นาน ( ถ้ารถไม่ติด )
- ผู้โดยสารที่นั่ง / ยืนอยู่ด้านหน้ารถจะได้ยินเสียงประกาศบนรถเพียงแค่เสียงแว่ว ๆ หรือไม่ได้ยินเลย
- ติืด Screen เกือบทั่วตัวรถ ผู้โดยสารที่ไม่ชอบ ก็ต้องมองหาที่นั่งกันให้ดีครับ

ภายในคืนนี้จะมี Clip ภาพบรรยากาศภายในห้องโดยสารของรถเมล์ BRT. คันนี้มาฝากด้วยครับ ขอเวลายัดลง Youtube สักครู่ . . .
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[sprinter]

BRT ไปนั่งมา 2 รอบแล้วครับ โดยภาพรวมก็ถือว่าค่อนข้างโอเคในระดับนึง ไม่ถึงกับดีมากหากเทียบกับรถไฟฟ้า แต่ก็ไม่ได้ถึงกับแย่อะไรมากนัก ช่วงที่วิ่งอยู่ในตอนนี้ ระบบต่างๆยังไม่เรียบร้อยเท่าไหร่ เลยอาจมีขลุกขลักบ้างนิดๆหน่อยๆ ตอนนี้ได้ยินว่ากำลังตกลงทำความเข้าใจเรื่องเวลาและรูปแบบการเดินรถกับทางตำรวจจราจรอยู่ คิดว่าถ้าเปิดเต็มระบบแล้วน่าจะใช้เวลาเดินทางน้อยกว่านี้ครับ แล้วก็รถ BRT ใช้ระบบ GPS ในการเดินรถนะครับ ได้ยินมาว่าถ้าระบบต่างๆเรียบร้อยแล้ว เวลารถจอดเข้าชานชลา มันจะวิ่งเข้าไปของมันเองด้วยระบบ GPS โดยที่ พขร.สามารถปล่อยมือจากพวงมาลัยได้เลย(พอดีวันที่ไปนั่งครั้งแรก บังเอิญได้ยินทางวิศวกรของ BRT เค้าให้สัมภาษณ์กับนักข่าวไทยรัฐครับ) และเท่าที่เห็นอีกอย่างนึง ถ้าเกิดสถานีไหนไม่มีคนขึ้นและลง พขร.จะไม่จอดสถานีนั้นครับ จะขับผ่านไปเลย(ไม่รู้แค่บางคนหรือเปล่า)

แต่ข้อเสียของ BRT เท่าที่เห็นก็คือ

1.ประตูเปิดปิดช้ามากๆ

2.รถเข้าเทียบชานชลาค่อนข้างช้า สาเหตุก็อย่างที่พี่ ExtendeD บอกแหละครับ ว่าซองบังคับรถที่ชานชลาในแต่ละสถานีค่อนข้างแคบ เลยต้องค่อยๆประคองรถให้ไหลเข้าไปอย่างช้าๆ(แต่ได้ยินมาว่าถ้าเปิดเต็มระบบแล้ว จะใช้ GPS ในการนำรถเข้าเทียบชานชลาเองโดยอัตโนมัติ โดยที่ พขร.สามารถปล่อยมือจากพวงมาลัยได้เลย)

3.เสียงประกาศในรถนี่ ค่อนข้างเบาจริงๆครับ ผมไปนั่งอยู่แถวหลังๆ แทบไม่ได้ยินเสียงประกาศเลย

4.BRT มันจะเร็วจริงๆก็แค่ตอนที่รถติด และ BRT ยังใช้ทางของมันโดยเฉพาะอยู่ ถ้ารถไม่ติด นั่งรถเมล์ธรรมดาเร็วกว่า เพราะ BRT มันจะเสียเวลาก็ตอนเข้าสถานีกับเปิดปิดประตูนี่แหละ

แต่ก็อย่างว่าแหละครับ ช่วงนี้มันแค่เปิดทดสอบระบบอยู่ อะไรๆยังไม่เรียบร้อยดี เลยต้องมีอะไรขลุกขลักบ้างเป็นธรรมดา แต่คิดว่าพอเปิดจริงแล้ว ปัญหาเหล่านี้คงจะน้อยลงแหละครับ