จากตะวันออก - ขึ้นเหนือ : 2,700 กม. กับ 12 จุดหมาย

[ExtendeD]

คุณป้าคนเดิมยังถามผมว่ามาเที่ยวสุโขทัยแล้ว ได้ไปกิน " ก๋วยเตี๋ยวสุโขทัย " หรือยัง บอกตามตรงว่าในตอนนั้นผมลืมก๋วยเตี๋ยวสุโขทัยไปเลยครับ ไม่น่าให้อภัยเลยจริง ๆ มาสุโขทัยแล้วจะไม่แวะไปกินได้ยังไง พวกเรายิ่งเป็นครอบครัวอาหารเส้นอยู่ด้วย ( แต่ชีวิตจริง ไม่มีเส้นนะครับ )

ป้าเขาบอกว่าที่นี่มีร้านขายก๋วยเตี๋ยวสุโขทัยที่อร่อยจนลูกค้ามาอุดหนุนเยอะ ๆ อยู่ 2 ร้าน ก็คือ " ร้านก๋วยเตี๋ยวสุโขทัยเจ๊แฮ " ที่เห็นอยู่นี้ กับอีกร้านที่อยู่ตรงข้ามกันก็คือ " ร้านตาปุ้ย " ( ถ้าผมจำชื่อไม่ผิดนะครับ )



จากถนนที่ผ่านกลางเมืองสุโขทัย ก็นั่งรถสองแถวตรงมาเรื่อย ๆ จนถึงสี่แยกบางแก้ว ก็ตรงไปอีก ไม่ไกลเท่าไหร่ก็จะมาถึงบริเวณที่ร้านก๋วยเตี๋ยวสุโขทัยทั้ง 2 นี้ตั้งอยู่แล้วครับ พอลงจากรถผมก็ให้เด็ก ๆ เลือกว่าจะไปกินร้านไหน คะแนนเสียงเป็นเอกฉันท์ว่าให้เดินเข้าไปที่ร้านเจ๊แฮครับ ไม่แปลกใจเลย...


ที่ร้านก๋วยเตี๋ยวสุโขทัยเจ๊แฮนี้ มีก๋วยเตี๋ยวให้เลือกกินหลายอย่างเลยครับ ตั้งแต่
- ก๋วยเตี๋ยวหมูต้มยำสุโขทัย
- ก๋วยเตี๋ยวไทย ( แห้งหมู )
- ก๋วยเตี๋ยวซี่โครงหมู
- ก๋วยเตี๋ยวต้มยำเครื่องในหมู
- ก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นปลาทะเล
- ก๋วยเตี๋ยวต้มยำรวมมิตร
- ก๋วยเตี๋ยวเย็นตาโฟ
- ขนมจีนแกงไก่ น้ำยา น้ำเงี้ยว...
นี่คัดลอกมาจากเมนูที่ติดอยู่ที่ร้านเลยนะครับเนี่ย ส่วนราคาก็มีทั้ง 20 - 25 - 30 บาท แล้วแต่เมนูที่สั่งครับ




พอดีช่วงที่ผมไปถึงที่ร้านนั้นก็ประมาณ 15.20 น. อีกไม่นานร้านก็จะปิดแล้วล่ะครับ ผมกับเด็ก ๆ คงจะเป็นลูกค้ากลุ่มสุดท้ายที่มานั่งกินที่ร้านในวันนั้น คุณป้าบนรถสองแถวบอกว่าให้ลองสั่งส้มตำกรอบมากินครับ ผมก็งง ๆ แต่ก็อยากจะลองกินดู แต่ก็ไม่ได้กินหรอกครับ เพราะว่าน้อง ๆ ที่ร้านบอกว่าหมดแล้ว สุดท้ายก็เลยได้กินแต่ก๋วยเตี๋ยวครับ มาดูหน้าตาก๋วยเตี๋ยวสุโขทัยที่ร้านเจ๊แฮกันหน่อยดีกว่า

ชามนี้เป็นก๋วยเตี๋ยวหมูต้มยำสุโขทัยครับ




ชามต่อมาเป็นก๋วยเตี๋ยวไทยแห้ง ( บะหมี่ ) ครับ




ส่วนชามนี้ของเจ้าตี๋ เป็นก๋วยเตี๋ยวเย็นตาโฟ ไม่ได้เรื่อง ( หมายถึงฝีมือการถ่ายรูปของเจ้าตี๋ครับ สงสัยจะหิวจนมือสั่น )



จากการสอบถามน้อง ๆ ที่ร้านบอกว่าเปิดขายช่วงระหว่าง 07.00 น. - 16.00 น. ครับ ผ่านไปผ่านมาที่สุโขทัยก็ลองไปชิมกันดูครับ อร่อยสมชื่อล่ะครับ อร่อยหมดล่ะ

ก็ขอทิ้งท้ายช่วงเช้าให้คณะทัวร์ได้กินก๋วยเตี๋ยวสุโขทัยกันให้พุงกางเลยครับ เดี๋ยวตอนบ่ายเราจะไปเที่ยวกันต่อ...
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[palm_gea]

รถสองแถวคอกหมูยังหลงเหลืออยู่อีกเหรอครับเนี่ยพี่เต้ย
ชนบทแบบแถวๆบ้านผมยังสูญพันธุ์ไปแล้วไม่ต่ำกว่า 30 ปี

สวรรคโลกๆๆ
_________________

[black_express]

ถ้าคุณเต้ยขึ้นรถสองแถวคันที่เก็บรูปมาฝาก คงได้ไปเที่ยว อ.กงไกรลาส เป็นแน่แท้

รถสองแถวตัวถังไม้ ถ้าเป็นรถในตัวจังหวัดสุโขทัย จะเป็นสีฟ้า แถบแดง ของพิษณุโลก จะเป็นสีเทา ส่วนของอุตรดิตถ์ สีเขียวอ่อน กับสีเขียวใบไม้ครับ คนประจำรถ ช่างพูดช่างคุยทุกรายครับ เพราะมีนิสัยเอื้อเฟื้อแบบชาวชนบท อ.กิตติ เห็นพ้องไหมครับ ?

ก๋วยเตี๋ยวที่ไปชิมรส ใส่ถั่วฝักยาว แทนถั่วงอก กินแล้วกรุบๆ กรอบๆ ดี อร่อย.....

[ExtendeD]

[KTTA-50-L]

ช่วงนี้ผมก็พอๆกับพี่เต้ยเลยวุ้ยออกทริปเยอะ กำลังจะเริ่มเป็นโรคทรัพย์จางแล้วล่ะครับ 55555
_________________
The Guardian of Rotfaithai.Com

[ExtendeD]

[ExtendeD]

จากวัดศรีสวายก็เดินต่อครับ ผมยังโชคดีอยู่บ้างที่ทางเดินบางส่วนที่อยู่ภายในอุทยานประวัติศาสตร์นี้ อยู่ใต้ร่มไม้ใหญ่ ก็เลยไม่ค่อยรู้สึกร้อนเท่าไหร่ครับ




ผมพาเด็ก ๆ เดินผ่านมาถึงวัดตระพังเงินครับ

[ExtendeD]

พี่ ๆ ที่ทำความสะอาดภายในบริเวณวัดสระศรีบอกผมว่า จุดหมายที่ผมต้องการไปนั้น จะต้องเดินจากวัดสระศรี ไปที่ประตูที่อยู่ทางขวาครับ ผมก็พาเด็ก ๆ เดินไปตามทางที่พี่ ๆ เขาบอกมาครับ ที่ประตูทางขวาที่พี่ ๆ เขาบอกมานั้น จะเป็นประตูออกไปสู่บริเวณด้านนอกอุทยานประวัติศาสตร์ครับ มีพี่ ๆ รปภ. เฝ้าประตูนั้นอยู่ ซึ่งพี่เขาบอกว่าผมต้องเดินจากประตูนี้ ตรงไปตามถนนที่เห็นอยู่นี้ไปเรื่อย ๆ ครับ แล้วจะมีป้ายบอกทางเป็นระยะ ว่าแล้วก็อย่ารอช้า ขอบคุณพี่เขา แล้วรีบจ้ำต่อเลยครับ

[ExtendeD]

ผมจำได้ว่าตอนเด็ก ๆ ช่วงที่ปิดเทอมแล้วได้มาอยู่ที่พิษณุโลก คุณแม่ กับอาอี๊เคยพามาเที่ยวที่นี่ครั้งหนึ่งครับ ความทรงจำช่วงนั้นเลือนลางมาก ๆ แต่ที่จำได้ก็คือภาพของพระอจนะ ที่ประดิษฐานอยู่ด้านในวิหารนั้นมีขนาดใหญ่โตมาก ๆ เลยครับ แล้วก็ยังจำได้ว่าที่ผนังของวิหารนั้นมีบันไดให้เดินขึ้นไปข้างบนได้ด้วย แต่พอได้มายืนอยู่ที่นี่อีกครั้ง สิ่งที่ได้เห็นกลับไม่ค่อยจะเหมือนกับในความทรงจำสักเท่าไหร่...




รูปแบบสันนิษฐานของวิหารแห่งนี้ครับ




องค์พระอจนะประดิษฐานอยู่ด้านในวิหาร ข้างหลังประตูนี้ล่ะครับ ในวันนั้นที่ผมกับเด็ก ๆ ไปถึงที่วัดมีชาวต่างชาติเป็นผู้หญิงผมทอง 2 คนครับ ( คงจะเป็นเพื่อนกัน ) กล้องถ่ายรูปของพวกเธอนี่มีเลนส์ยื่นยาวออกมายาวออกมาเกือบฟุตแน่ะครับ จนผมคิดว่ากล้องหนัก ๆ เกะกะแบบนี้จะถ่ายได้ถนัดได้ยังไง แต่นี่ก็แค่มุมมองของคนที่ใช้กล้อง compact จนเคยล่ะครับ พูดมากอีกแล้ว




องค์พระอจนะครับ กว่าจะได้รูปนี้มาผมต้องใช้ Super S Curve ขั้นสุดยอด ก้มลงไปจนหัวเกือบจะถึงพื้นเลยล่ะครับ วิหารก็แคบเหลือเกิน




ที่ผนังด้านข้างองค์พระอจนะ มีช่องว่าง ๆ ด้วยครับ ซึ่งช่องนี้ล่ะครับ ที่ทำให้ผมมั่นใจว่าวัดที่ผมได้มาเที่ยวเมื่อครั้งยังเป็นเด็กต้องใช่วัดศรีชุมแห่งนี้แน่ ๆ เลย ถึงแม้ว่าขนาดของวัด และวิหารแห่งนี้จะไม่ได้ใหญ่โตเหมือนกับที่ผมคิดเอาไว้ หรือว่ายังมีวัดไหนที่เดินไต่บันไดไปตามผนังแล้วโผล่ออกมาดูบรรยากาศข้างนอกได้แบบนี้อีกหรือเปล่าครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

จากวัดศรีชุมผมกับเด็ก ๆ ก็ต้องเดินย้อนกลับไปตามทางเดิมที่ได้เดินเข้ามา 600 เมตรอีกแล้ว แล้วก็ต้องแบกน้องพีอีกแล้ว เริ่มออกอาการกวน... คงจะรู้ตัวแล้วล่ะครับว่าใกล้ถึงเวลาที่จะต้องจากกันแล้ว...

โชคดีวิ่งมาหาผมอีกครั้ง พอออกมาถึงถนนใหญ่ก็มีรถโดยสารวิ่งระหว่างจังหวัดตาก - จังหวัดพิษณุโลกวิ่งผ่านมาพอดีครับ ผมจำได้ว่าเคยเห็นรถสายนี้วิ่งผ่านโรงแรมไพลินด้วย ก็เลยลองโบกดูครับ เขาจอดรับพวกผมด้วย โอ๊ยดีใจสุด ๆ เลยครับ ไม่ต้องเดินย้อนกลับไปขึ้นรถสองแถวถึงที่หน้าทางเข้าอุทยานเหมือนอย่างที่คิดแล้ว ผมกับเด็ก ๆ นั่งกันอยู่บริเวณหน้ารถ ก็เลยถ่ายบรรยากาศบนรถมาให้ดูได้ชัดที่สุดแค่นี้ล่ะครับ ส่วนค่าโดยสารก็ไม่แพงครับ คนละไม่เกิน 15 บาทครับ ( ผมจำราคาไม่ได้ แต่ว่าไม่เกิน 15 บาทแน่ ๆ ครับ )




พอมาถึงโรงแรม ก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า นั่งพักต่ออีกหน่อย ก็ได้เวลา Check out ออกจากโรงแรมแล้วครับ ผมก็ข้ามถนนมารอรถสองแถว 6 ล้ออีกครั้ง ตามข้อมูลที่ได้จากคุณป้าคนเมื่อวาน ช่วงนั้นเป็นช่วงปิดเทอม ถ้าจะไปที่สถานีขนส่งก็ต้องถามคุณพี่คนขับก่อนครับ ว่าจะเลี้ยวเข้าไปส่งหรือเปล่า เพราะในช่วงนี้ไม่ค่อยมีนักศึกษาอย่างที่เคยบอกไปครับ ทางไปที่สถานีขนส่งก็ต้องเลี้ยวซ้ายไปอีกประมาณ 500 เมตร แต่ถ้าไม่มีผู้โดยสารไปลงที่สถานีขนส่ง พี่ ๆ เขาก็จะขับรถตรงเข้าตัวเมืองเลยครับ

มาถึงสถานีขนส่ง รถประจำทางของบริษัท สุโขทัยธานี จำกัด ที่วิ่งระหว่างตัวเมืองพิษณุโลก - ตัวเมืองสุโขทัย ก็จอดรออยู่แล้วครับ ค่าโดยสารที่ผมจ่ายไปวันนั้นก็คือ คนละ 42 บาท ( ก่อนหน้าที่ยังไม่ขึ้นค่าโดยสารนั้น เก็บค่าโดยสาร 39 บาทครับ ) ลักษณะของรถก็คล้าย ๆ กับรถไมโครบัสในกรุงเทพนั่นล่ะครับ เป็นรถคันสีขาว มีแถบสีชมพู สีเขียว ( อาจจะมีสีเทาด้วย ) คาดอยู่ตามตัวรถครับ อ้อ.. ผมเดินไปถามบขส. แล้ว เขาบอกว่าจากสถานีขนส่งสุโขทัย ไม่มีรถวิ่งไปที่สถานีขนส่งพิษณุโลกครับ ส่วนบรรยากาศภายในรถที่วิ่งไปที่จังหวัดพิษณุโลกก็เป็นอย่างที่เห็นนี้ครับ



ก่อนหน้านี้ที่เวปเปิดมาใหม่ ๆ มีพี่ ๆ ถามเรื่องการเดินทางระหว่างพิษณุโลก - สุโขทัยเอาไว้ มาถึงตอนนี้ผมหาคำตอบให้แล้วนะครับ ไม่รู้พี่ ๆ ยังจำกันได้หรือเปล่า แต่ผมจำได้แน่นอน ไม่เคยลืม เพียงแต่ว่าดองการบ้านข้อนี้เอาไว้นานไปหน่อยแค่นั้นเอง แล้วตอบไปไม่ค่อยจะดีด้วย เพราะว่าไม่มีรูปภายนอกของรถคันนี้มาให้ดูกันครับ ไม่สะดวกจะถ่ายจริง ๆ ครับ


เท่าที่ผมจดบันทึกเส้นทางที่รถคันนี้วิ่งผ่านไป ก็คือ จากสถานีขนส่งสุโขทัยตรงไปที่แยกบางแก้ว เลี้ยวซ้ายเข้าสู่ถนนหมายเลข 12 ( สิงหวัฒน์ ) ผ่านวัดกระชงคราม ผ่านแยกบ้านสวน ถ้าเลี้ยวซ้ายจะเป็นถนนหมายเลข 1054 ไปที่อำเภอศรีสำโรง แต่ถ้าเลี้ยวขวาจะเป็นถนนหมายเลข 1053 แต่รถก็ยังขับตรงไปครับ แล้วไปเลี้ยวขวาที่แยกโค้งตานก ผ่านหน้าโรงพยาบาลกงไกรลาศ ที่ว่าการอำเภอกงไกรลาศ วัดใหม่สุขเกษม วัดใหม่โพธิ์ทอง เขื่อนนเรศวร ( ต้องตรงเข้าไปในถนนเล็ก ๆ อีก 37 กิโลเมตร ) จากนั้นก็จะผ่านอีกหลายแยกครับ ทั้งทางแยกไปอำเภอวังทอง แยกไปจังหวัดพิจิตร นครสวรรค์ แล้วก็จะผ่านวัดคูหาสวรรค์ ก่อนที่จะขึ้นสะพานนเรศวร ข้ามแม่น้ำน่านที่เห็นอยู่นี้ครับ




ลงจากสะพานนเรศวรก็จะผ่านหน้า วัดพระศรีมหาธาตุวรมหาวิหาร หรือวัดใหญ่ที่ได้แวะมากราบองค์พระพุทธชินราชกันแล้ว




หลังจากนั้นรถก็จะวิ่งขึ้นสะพานข้ามทางรถไฟที่อยู่ทางด้านทิศเหนือของสถานีพิษณุโลก ( ไม่ได้เห็นรถไฟ 1 วันเต็ม ๆ แล้วเนี่ย ) ก่อนจะเลี้ยวขวาเข้าสู่สถานีขนส่งพิษณุโลกครับ จากสถานีขนส่งก็ต้องขึ้นรถเมล์กลับไปที่สถานีรถไฟอีกทีครับ ในตอนนั้นมีแต่รถธรรมดาจอดอยู่ ก็ต้องขึ้นล่ะครับ หิวแล้ว...



จริง ๆ แล้ววันนั้นถ้าผมตัดสินใจเร็วกว่านั้นสักหน่อยจะลงจากรถที่นั่งมาจากสุโขทัยก่อนที่จะขึ้นสะพานข้ามทางรถไฟครับ แล้วเดินไปขึ้นรถสองแถวที่ถนนด้านหลังของวัดใหญ่ดีกว่า เร็วกว่ามานั่งรอให้รถเมล์ออกจากสถานีขนส่งอีกครับ ช่วงเที่ยง ๆ แบบนี้มีการหยุดวิ่งด้วย
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.